BENİMLE HİÇ OLUR MUSUN?

4.ÖP GİTSİN ZATEN SABAH HATIRLAMAYACAK.

Selamlar:)) Evet güzel bir günde sizlerle bir bölüm paylaşmak istedim:) Sizlerdende ricam benim bu emek verip yazdığım bölüme yorum yapmanız:) İthaf listesi hazırlıyorum bu yüzden isteyenler bana iletsin. Keyifli okumalar dilerim :)

Zeynebin ağzından:

Hiçbir kız çocuğu güçlü kadın olmak için doğmaz. Hepsi masum hayaller kuran şımarık birer prensese benzerler. Kaderdir onları cadı, fettan ya da güçlü kadın yapar. Tutulmamış sözler, yaşanmamış mutluluklar, ölümler ve ayrılıklar güç verir onlara...Kurulan hayaller, iskambil kağıtlarından kule gibi yıkıldığında, ezilmemek için o enkazın altında güçlü olmak zorundadır.

İşte bu paragraf benim hayatımı anlatan en iyi paragraf.

10 yaşındaydım ögün her zaman ki gibi uyandım kahvaltı ettim. Annemin çok yakın bir arkadaşı vardı ece teyze. Onun oğlu vardı 15 yaşında adı ozandı. Hep beni bir yerlerde sıkıştırırdı ama hiçbir zaman elini sürmemişti sadeve benimsin falan derdi sonrada annene söylersen seni beceririm diye tehdit ederdi. Küçüktüm o zamanlar tabi haloyle korkuyodum bu yüzden de anneme bişey demedim. Ozan annemin yanında bana kız kardeşiymişim gibi davranırdı. Sonra bir gün bahçede beni sıkıştırdı. Bacaklarımı falan ellemeye başlamıştı elleriyle ağzımı kapatıyordu ağlıyordum çaresizce kıvranıyordum bana dokunmaması için tam benim dudaklarımdan öpecekken aksel geldi ve bağırmaya başladı bu seslerle annem ve ece teyze dışarı geldi. Ama ozan hiçbir şey olmamış gibi davranıyordu. Anneme ve babama herseyi anlattım ve bana zerre kadar inanmadıklarını söylediler. Ben tam 3 yıl deli gibiydim kendimi odama kitliyordum falan ama sonra ozanın ölüm haberi geldi arba ćarpmış. Ve annemler beni zorla cenazeye götürmek istediler ben gelmemekte diretince babam bana ilk kez tokat attı ve beni o gün 13 yaşında amerikaya yolladılar. Akselde benimle geldi o olmasa zaten ben bu durumda olamazdım. Aksel öğretti bana hisssizleşmeyi, kavga etmeyi. Ama onun yapmadığı küfür etmeyi ben yapıyordum. Hep diyorlarki bu kız çok edepsiz. Hiç sordunuz mu edebini bozan hangi şerefsiz diye. Işte beni bu hale getiren siyah olmama neden olan kişi ozan. Hayatımı sikip giden adam. Zaten ailemle kopma noktam oydu bana değilde ona inanmaları çok koymuştu. Bugün okula gidicem ve o kerem bu yaptıklarını kat be kat ödeyecek. Üzerime siyah şort ve siyah tek kolu düşük bir bluz giyiyorum ve siyah range Rover binip okula gidiyorum. Girmemle herkesin bana bakması bir oluyor. Benim geleceğimi zannetmiyorlardı ama bikmiyorlar ki benim kolay kolay pes etmeyeceğimi.

Keremin ağzından :

Açıkçası bugün zeynebin geleceğini hiç mi hiç tahmin etmiyordum. Demekki dişli bir rakip olucak.

K:Vayy kimler gelmiş?

Z:Bu seni ilgilendirir mi?

K:Benim okulumsa evet.

Z:Gerizekalı.

K:Noldu dün seni pek bi üzdüm gözlerin dolu dolu gittin.

Z:Bazen rüzgarın saçımı dağıtmasına, yağmurun yüzümü ıslatmasına, birilerinin kalbimi kırmasına izin veririm.Sonra saçımı toplarım, şemsiyemi açarım, kalbimi kapatırım. Hepsi bu! (Can Yücel)

K:Wayy bak bence senden iyi yazar olur düşün bi.

Z:Sende düşünecek bir beyin olmadığı için ben düşünürüm sorun yok.

K:Niyetim seni incitmek değildi ben direk ölürsün sandım.

Z:Beni öldürmek o kadar kolay değil sayer.

K:Peki diyelim ben birgün seni sevdi-

Z:Cehennem yutmuş bir kadınım ben. Beni seversen yanarsın.