Yalnız 💫

Hayata dönüş✨

Artık yavaş yavaş hissizleşiyordum.Kimseyi umursamamaya,kimseye takmamaya kendimi bu kadar yormakta haksızlık ettiğimi düşünmeye başlıyordum.Miraç ve Annem saydığım en değerli iki insandan başkalarını sanki kalpsiz bir varlık gibi görmeye başlıyordum. Bu normal miydi bilmiyorum.Artık yeni bir başlangıç yapmanın zamanı gelmişti sanki...Ama yapabilecek miydim?Acaba başarabilecek miydim ? Her şeyi yok sayıp hayatıma mutlu gibi devam edebilecek miydim? Bunu önceden başaramayacağımı bildiğim için hiç düşünmemiştim. Ama şimdi Miraç'ın da etkisiyle biraz da olsa başarabilirdim sanki.Bundan sonra kafama her şeyi takmamak istiyordum.Aklıma sürekli ölen sevgilimin          -Mert'in- gelmemesini istiyordum,onun okul çıkışlarında hayatım diye bağırmaları her yalnız kaldığımda kulaklarımda yankılanıyordu sanki...Onun saçlarımla yavaş yavaş oynaması her başımı yastığa koymamda hissediyor gibiydim...Bunları artık yaşamak istemiyordum,her yaşadığımda ömrümden bir kısım alınıyor gibi hissediyordum.Artık unutmak istiyordum acı çekmem biraz da olsa azalsın istiyordum ama hiç bir şekilde olmuyordu.Her geceleri ağladığımda annemin bana küçükken bağırıp saçımı tutup beni çekip atması, azarladığı aklıma geliyor,babamın bana bir şeyi yapamadığımda veya kusurlu bir şey yaptığımda sürekli bana hakaret etmesi sürekli benim gururumu kıracak şeyler yaptığı aklıma geliyordu...Ablamın bana küçükken "sen benim kardeşim değilsin ben seni hiç sevmiyorum sevmeyeceğim de,annemle babam sadece beni seviyor senden nefret ediyor" diye söylediği cümleler beynimden bir türlü silinmiyordu.Ben artık hafızamı sıfırlayıp ve hiç bişey olmamış gibi yaşamak istiyordum.Bunun için de biraz da olsa o evden uzak kalmak bu şehirden uzak kalmaya ihtiyacım vardı.Bu yüzden ailem dediğim insanlara da söyleyip 3 aylık yaz tatilinde  İzmir'deki beni çok sevmesede annemin onun üstünde hakkı olduğunu düşündüğü için bana bakabilecek teyzemin yanına gittim.O orada bir iş kurmuş ve tek başına bir evde yaşayan işine gidip gelen bir kadındı...3 ay boyunca biraz da olsa kafamı dinleyip beynimi boşaltmıştım sanki.Ama o şehre tekrar dönmem gerekiyordu ve mecbur kaldığım o hüzün şehrine tekrar gitmiştim...