Στο προηγουνενο κεφάλαιο του Γλεψε Με:
<<Εσυ>>ρωταει ο Κάρτερ θυμωμένος.
<<Κάρτερ;>>ποιο πολυ σαν ερώτηση βγήκε αλλά δεν βαριέστε υγεία.
<<Άσλεϊ>>μου λέει και η φωνή του και το προσωπο του μαλακώνουν μόλις με βλέπει.
<<Εγώ>>απανταει ο βιαστης φουλ νευριασμένος και σηκώνεται από πανω μου.
Ε τι θα γίνει τώρα;
Σε σαπουνόπερα παιζουμε;
Λες και δεν ξέρουμε τα ονόματα μας
Πωωωω...
<<Τι θες εσυ πάλι εδώ ρε;>>του φωνάζει ο Κάρτερ;
Ωχ!
Ο Τζεις χαμογελάει στραβά.
Ωχ ωχ ωχ!!!
Αυτό ήταν...
Οχι θεε μουυ....
Σε αυτό το κεφάλαιο:(😉)
<<Φιλαράκι καλυτερα να του δίνεις για το δικό σου καλό. >>λεει με αλλαζονια ο Τζεις.
Πεε ρε...
Μα καλά πως εμπλεξα εγώ σε όλο αυτό;
Ο Κάρτερ απλά δείχνει πιο νευριασμένος τωρα.
Αχ τι γλυκός που είναι μωλεεε...
<<Άκου να δεις "φιλαράκι" η Ας μου ειπε τα παντα για σένα οποτε θα σου προτεινα να φυγεις με το καλό γιατί είμαι το αγόρι της.>>το φιλαράκι το είπε σαν να εφτυνε την λέξη.
Αλλά καλε... Τι λεει;
Είμαι το αγόρι της. Παίζω ξανά και ξανά αυτή την προταση στο μυαλό μου.
Δηλαδή αυτό με κάνει το κορίτσι του;
Αχ θα την σκοτώσω. Μαρη ηλιθια τι λες;
Ναι σωστά.
Αμέσως προσγειωνομαι στην πραγματικοτητα και κοιτάω τον Τζεις.
Εκείνος ψάχνει για την έγκριση μου και εγώ άθελά μου του την δίνω.
Αμέσως το βλέμμα του σκοτεινιάζει. <<Οκ. Το κατάλαβα. Θα ήθελα να πω όμως κάτι τελευταίο στην Ας οπότε θα μπορέσεις να μας αφήσεις για 2 λεπτά μόνους μας;>>ρωταει τον Κάρτερ όλως παραδοξως πολυ ήρεμα και ηττημένα.
Τι αυτό ήταν;
Τόσο απλά τα παραταει;
Σοβαρά τωρα;
Αχ. Κοτουλα κι αυτός.
Σκυβω το κεφάλι μου απογοητευμένη.
