No Exceptions, 'Di Mo Ko Love!

Chapter 5 - For me you are a Brother

CHAPTER V - For me you are a Brother

Calyx

*Ramen Shop

Time check 6:45 PM

"Hey, yumi don't you like the served ramen? It is really good you know."

"I'm sorry Calyx. Oo nga masarap nga. Ita-daki-masu!" (thank you for the food) biglang nabago ang mood ko ng kumain ako. Siguro gutom lang ako.

"Yumi, ang cute mo 'pag nag-ja-japanese. Ha ha" Pero I admit napaka-sweet ng smile nitong si Calyx. Ano ba two-timer na ko? Ha ha ha. Two-timer talaga?

"Ahm, maiba tayo Calyx. Mag-sport fest at cultural fest na ah. Magba-basketball ka ba? Or football?" tanong ko sa kanya.

"I think sa basketball ako this year kasi naman pinipilit ng basketball team na sila ang i-priotize ko kesa football kaya yun medyo mas forte ko na ang basketball." Napaka-atheletic nitong isang to, eh si Kim kaya?

"Wow, basketball? Galingan mo. Para tayo ang champion sa seniors."

"Yun ay kung mag-c-cheer ka sakin" natameme na naman ako.

"Ay nako, ikaw talaga ang dami mong jokes." Biro ko sa kanya.

"Ahm, Yumi thanks ha." Napaisip ako.

"eh kasi naman, tinutulungan mo si Kim" tinutulungan ko daw? Paano?

"ahm? Talaga? Saan naman sa after-class duties?" syempre naman. Ginawa ba naman akong exclusive maid eh. Ewan ko na lang.

"thanks kasi hindi siya ganun dati. Before I met him 6 years old ako, hind siya isang batang walang emosyon si Kim. pero nang mangyari lahat nun, It really takes me a lot of effort para mapangiti o mapasalita man lang siya. Hindi na siya masydong nagtitiwala sa ibang tao. Ayaw niyang ma-involve kahit kanino. I understood everything when I saw him crying alone pinuntahan ko siya tinanong ko kung bakit iyak lang siya ng iyak. He told me "there's nothing to be done" ang gusto niya umiyak ng umiyak kasi ang alam niya after nun magsasawa na siya lagi siyang ganun I mean para sa isang lalaki nakakainis yung makikita mong lagi siya umiiyak kaya sinuntok ko siya."

*11 years ago

Garden ng mga Yuzon

"Bakit mo ko sinuntok?"

kahit sinuntok ko na siya malumanay pa rin ang pagsasalita niya. Para siyang bomba na sa sobrang tahimik hindi mo alam kung kelan sasabog. Natakot ako para sa kanya. I care about him a lot he is like a brother to me. Sinuntok ko siya ng sinuntok hanggang sa nakahandusay na siya at walang lakas lumaban. Pero nagkamali ako, sunod sunod na suntok din ang natanggap ko mula sa kanya pero hindi ko ininda dahil sa bawat suntok niya sakin nababasa ko sa mata niyang hindi para sakin ang galit na galing sa mga kamay niya.

"Sige pa Kim! Kung may galit ka sa mundo sakin mo ibaling!"

Wala akong pakelam that time kung ma-hospital na kaming dalawa ang mahalaga na lang ay kahati ako sa pagdurusa niya. Alam kong wala sakin yung gamot. Pero handa akong sumalo lahat ng sakit na nararamdaman niya kasi yung mga pasa at sugat madaling gumaling madaling mawala pero yung sakit dito *turo niya sa puso* hindi ko alam kung kaya pang wala at kung may pagasa pang gumaling.

*back to ramen shop

"Calyx, alam mo ang bait mo."

"Yumi, hindi ako mabait. Kulang pa yun sa nagawa sakin ni Kim. Pero mukhang napaphaba na tayo Yumi eh. Hindi k aba hahanapin ng mama mo?"

"Nope, actually I live on my own. I don't mind please continue." ngiti niya sakin. Ang gaan gaan niyang kasama kaya naman gusto ko siya.

"Wow, so Ms. Independent na pala dapat tawag ko sayo. Ha ha" biro ko kay Yumi.