Life of a popular Loser

1. Eerste schooldag

(pov Alexandra)

Vandaag de eerste schooldag ik heb er zin in! Je denkt nu natuurlijk ja hoor proef het sarcasme. Maar nee ik meen het echt Ik heb zin in school! Ja je leest het goed ik ben het eerste mens ter wereld die zin heeft in school! Ik had mijn boeken eigenlijk al 2 weken geleden op willen halen maar jammer genoeg kon dat niet, nu kon ik niet vooruit leren!

Ik ga me maar eens aankleden. Een wit bloesje met een lange broek. Korte broeken zijn ordinaire, ze staan me niet en het is te koud voor korte broeken. Nu ik aangekleed ben, doe ik snel even wat mascara op. Ook al zie je dit zeker niet door mijn nerd bril met super dikke glazen. De glazen zijn dikker dan de zijkant van een jampot. Oké nu overdrijf ik maar je snapt wat ik bedoel. Gelukkig interesseren mijn cijfers me meer dan mijn uiterlijk. Lucky me. Zolang ik er een beetje toonbaar uit zie is het goed.

Ik ren de trap af. Dat was een slecht idee. Ik val de laatste twee treden naar beneden en kom met mijn kop tegen de muur. Dit is niet de eerste keer. Ik ben zeg maar het type handig, maar niet heus. Ik pak een appel als ontbijt, dan loop ik naar de koelkast. Ik trek de deur open en pak zonder te kijken een pak met drinken uit de deur. Normaal zou hier altijd de sinaasappelsap staan. Als ik echter een slok neem, recht uit het pak want ik had haast, blijkt dat het appelsap is. Als er iets is wat ik niet lust, is het wel appelsap! Ik spuug de appelsap uit in de wasbak. Het pak zet ik weer terug in de koelkast. Typisch iets voor mijn zusje. Altijd de sinaasappelsap laten staan en hem dan ergens anders zetten als je het niet verwacht! Wat is het ook een kleine rot kabouter!

Ik kijk op de klok. Shit! Het is al tien voor acht! Om acht uur spreek ik altijd af met Loïs, mijn gestoorde maar leuke vriendin. Ik heb een probleem met fietsen. Ik heb eigenlijk een probleem  met alle vormen van sport. En ja ik vind fietsen een sport ja! Hijgend kom ik om vijf over acht aan bij de straat waar Loïs op me zou moeten wachten. Zou moeten ja, ze is al vertrokken. Ik kom bijna altijd te laat volgens haar. Fijne vriendin! Nu moet ik alleen naar school fietsen.

Als ik op school aankom word ik aangevallen door een wildbeest. Oftewel door Loïs.

Loïs en ik kennen elkaar al van het kinderdagverblijf waar onze moeders ons toen naar toe brachten. We zijn dus al bffs (zoals sommige mensen zeggen) vanaf ons derde.

Maar terug waar ik was. Ik werd dus besprongen door dit gekke wicht. Ze sprong op mijn rug en ik had dan weer net het geluk dat mijn fiets al op het standaard stond. NOT. Ik viel op bovenop mijn fiets. Ik lag in een innige omhelzing met mijn zeer geliefde fiets.

Ik noem hem Floris de fiets. Dit doe ik omdat het woord fiets begint met een f en omdat ik een vriend had met de naam Floris. Voor hij verhuisde.

 Nu drijf ik weer af. Ik lag ondertussen nog steeds boven op mijn fiets. Loïs stond in de tussentijd naast me. Ze had een rood hoofd van het harde lachen. "Help me liever even van plaats dat je daar zo staat de lachen mislukte pinda!" zei ik tegen haar. Ze hield eindelijk op met lachen en hielp me overeind. "Happy first school day!" zei ze terwijl ze nog steeds breed stond te grijnzen. "Ja happy first school day, maar kun je de volgende keer misschien niet als een doorgedraaide hondsdolle ninja baviaan op mijn rug springen? Sommige mensen schrikken zich dan rot en sommige kunnen dan ook vallen boven op hun fiets die misschien ook Floris heet oké!" Toen ik dit zei moest Loïs weer lachen. "Waar haal je die ninja baviaan nou weer vandaan? En dan durf je nog te zeggen dat ik raar ben! Ik zal proberen je niet meer te bespringen," beloofde ze.

In school liep ik meteen naar de kluisjes. Daar aangekomen propte ik al mijn boeken in mijn kluisje. Ik ben iemand die netjes met haar spullen om gaat, maar deze kluisjes zijn gewoon te klein voor woorden. Er past bijna niets in! Ik zit nu in de 4de en ben dus 15 jaar. Ik doe dus al vier hele jaren met dit kluisje! Vreselijk niet? Ik zal eens precies uitleggen hoeveel er wel niet in dit ongelofelijk handige kluisje kan. Proef het sarcasme. Je schoolboeken passen er net in. Als je van het eerste tot het achtste uur hebt, heb je pech en moet je twee uur boeken mee sleuren. Als je moet gymmen kan je gymtas er met veel proppen bij. Je boeken blijven dan echter niet echt mooi. Mijn vijf extra leesboeken passen er nooit of bijna nooit in. Zeker niet als ik gym heb.

De bel gaat. Onze school begint al om kwart over acht. Hartstikke oneerlijk vinden veel kinderen. Volgens hun beginnen bijna alle scholen om half negen. Ik vind het alleen maar fijn, hoe eerder school hoe beter! Wat hadden we ook alweer het eerste uur? Eerst geschiedenis en daarna Engels of andersom? Ik gok op geschiedenis. Snel loop ik naar lokaal 205. Hijgend kom ik boven. Twee trappen oplopen is echt te veel! Ik ren naar het lokaal. Ik ben bang dat ik te laat kom. En dat dan op je eerste dag! Dat zou vreselijk zijn! Ik sta voor het lokaal en gooi nog net de deur niet open. Ik probeer hem zo rustig mogelijk open te doen. Ik zet twee stappen de klas in en kijk op. Dan kijkt een groep eersteklassers mij aan. "Uhm...Eh...Sorry ik Eh... Moet in een ander lokaal zijn geloof ik. Uhm... Pardon voor het storen." Ik gooi de deur met een klap dicht. Wat een goed begin van je eerste schooldag Alexandra! Echt geweldig.

Nu doorlopen naar lokaal 018! Weer twee trappen naar beneden, weer racen door een gang. De tweede bel horen, wacht wat? De tweede bel? Fantastisch ik ben te laat! Dat ontbrak nog! Oh ik kan wel  huilen! Ik open de deur van lokaal 018 en kijk de docente vol schaamte aan. "Zo Mevrouw van den Heuvel waar dachten wij nog zo laat vandaan te komen?" Ik knipper met mijn ogen om niet te gaan huilen. "Het spijt me. Ik dacht dat we in een ander lokaal les hadden." De docente ziet hoe zielig ik erbij staat en zegt dat ze het een keertje door de vingers ziet. De volgende keer moet ik van haar een te laat briefje halen. Ik ga snel zitten naast Loïs die lachend op haar plek zit en zachtjes fluister "Typisch wat voor jouw, Alex!

 

heey ik hoop dat jullie mijn boek wat vinden. Dit is mijn 2de boek maar mijn eerste boek was niet zo'n succes. (eigenlijk kun je het niet eens een klein beetje een succes noemen). Maar oke. Als je interesse hebt in dat andere boek dan heet dat boek: The game till death. Maar wat ik al zei het is boring! Dit is dus mijn tweede boek en ik hoop dat dit boek wel leuk is! Meld het even als je spellingsfouten ziet please.

Please:

Comment

Vote

Follow me