We gingen voor dat we bij hun huis aankwamen ook nog een ijsje eten.
"Jake? Wat wil jij?"
"Uumm doe maar stracciatella."
"Komt er zo aan."
We gingen buiten op het terrasje zitten.
Ik pakte mijn mobiel.
Ik kon niks meer met dat ding.
Hij is helemaal kapot gegaan tijdens het ongeluk.
Ik raakte gefrustreerd en gooide hem op de grond.
"Jake? wat is er? Waarom gooi je je telefoon weg?"
"Uuggg dat ding is toch kapot. Ik kan er niks meer mee."
"Is hij kapot gegaan in het ongeluk?"
"Nee! Er heeft een T-Rex op gestaan."
Jeeejjj mijn sarcasme is ook aanwezig.
Meneer jung die me met zijn vrouw geadopteerd heeft, stond op en deed een T-Rex na.
Haha het zag er wel grappig uit.
We begonnen allemaal te lachen.
Toen de bediende kwam met ons ijs gingen we aan het tafeltje zitten.
"Weet je meneer en mevrouw jung. Ik heb echt al heel lang niet meer gelachen. Dank u dat u me aan het lachen maakte."
Wacht zei ik dat nou echt.
Uuggg ik wort een doetje!
Tijdens het ijs eten hebben we nog gesproken over dingen.
En ik krijg namelijk een broer.
Hij is iets ouder.
Hij is namelijk 19.
Maar oké, zolang hij mij met rust laat is alles in orden.
Ik ga ook naar de Kookmin University.
Ik weet rare naam, maar hij bestaat echt!
Ik zit nu ook in de auto richting het huis waar ik ga wonen.
JE LEEST
Save me from this hell (voltooid)
Short Story"JAE! IK BEN NIET GEK IK WEET WAT IK ZIE!" Hey, ik ben jake Ik ben 18 jaar. Ik heb veel te vertellen maar ik had geen tijd. Daarom heb ik deze brief/verslag gemaakt over wat ik allemaal meemaakten. Hopelijk gaan mensen mij begrijpen. ...
