🖤29🖤

122 25 0
                                    

Het was de volgende dag en ik was al op de afgesproken plek.

Na een paar minuten zag ik jae en de anderen aan komen.

"Hey Key we zijn er."
"Hey jaejae."

Ik liep naar hem toe en knuffelde hem stevig.

"Wat is er aan de hand jk?"
"Nou kijk daarom heb ik jullie samen geroepen.
Ik moet wat vertellen en heb jullie hulp nodig."
"Zeg maar wat er aan de hand is Key."
"Nou kijk jullie weten dat ik tendens het ongeluk een blijvend hersenletsel heb gekregen toch?"

Iedereen knikte.

"Nou kijk. Sind ik dat hersenletsel heb kan ik duss..... uumm.. nouja."
"Rustig maar Key. Neem de tijd."

Zei jae en pakte mijn hand vast.
Ik ademde diep in en blies het weer uit.

"Oké. Sind ik dat hersenletsel heb kan ik geesten zien."

Het was stil.
Yoonji begon te lachen.

"Geesten meen je dit jk. Je moet even met een betere grap aankomen dan dit."
"Het is geen grap! Ik meen het!"
"Key. Weet je zeker dat je het je niet verbeeld? Eet je wel goed? Slaap je goed?"
"JAE! IK BEN NIET GEK IK WEET WAT IK ZIE!"
"Jake doe even rustig."
"Kijk uit lay!"

Ik was zo boos dat niemand me geloofde.
En toen lay dat zei knapte er iets bij mij.
Ik ging op lay af en wouw hem slaan.

"Jake word rustig."
"HOE KAN IK RUSTIG WORDEN ALS IK DODE MENSEN ZIE EN NIEMAND MIJ GELOOFT!
GELOOF ME GEWOON!"
"Key je maakt me bang."
"Jae. Ik maak je niet bang. Je bent gewoon een bangerik!"

Toen ik dat zei begon jae te huilen.

"Jake. Ik neem alles terug wat ik ook tegen je heb gezegd.
Ik heb spijt dat ik je heb ontmoet. Ik wil je nooit meer zien!!"

Schreeuwde jae.
Oh nee wat heb ik gadaan.
Alles was zo perfect. En ik moest alles weer verpesten.
Was ik ook maar gewoon gestorven tijdens het auto ongeluk.
Ik keek nog een keer naar de bange gezichten en het huilende gezicht van jae.

"Het spijt je."

Dat is het laatste wat ik zei voor ik wegrende.

Save me from this hell (voltooid)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu