Ik moest in de kantine wachten tot de leidinggevende van het weeshuis er waren.
Er kwam een vrouw bij me zitten.
"Hallo jongeman vind je het heel erg als ik er bij kom zitten?"
"Nee hoor gaat u gang."
"Nou vertel eens jochie waarom ben jij hier in het ziekenhuis?"
"Ik heb een ongeluk gehad met de auto. Mijn ouders hebben het niet overleeft en ik wel."
"Ach jonge toch dat is erg. Ik ben overleden omdat ik van de trap ben geduwd hier."
Overleden??? Dat kan niet.
"Mevrouw? Zei u nu overleden?"
"Ja, dat zei ik. Ben jij niet dood dan?"
"Uummm uuuhhh, nee! Ja! Ik weet het niet!"
Ik raakte helemaal in paniek.
"Uummm jake lee? Ben jij dat?"
"HU? Wat? Wie ben jij dan nou weer? Ben jij ook dood?"
"Haha grapjas. Nee ik ben niet dood. En ik ben Kang Dan-i, ik ben de leidinggevende van het wees huis.
Met wie was je net aan het praten?"
"Me..met een vrouw."
"Waar is ze nu dan?"
"Uumm daar."
Ik wees naar de stoel waar de vrouw zat.
"HA, jake, ik merk dat je een levendige fantasie hebt. Kom dan gaan we."
Ik keek verwart om me heen en nog een keer naar de vrouw.
En met een keer knipperen was ze weg.
Ik wil zo snel mogelijk weg hier.
Dit ziekenhuis maakt me knetter gek.
JE LEEST
Save me from this hell (voltooid)
Kurzgeschichten"JAE! IK BEN NIET GEK IK WEET WAT IK ZIE!" Hey, ik ben jake Ik ben 18 jaar. Ik heb veel te vertellen maar ik had geen tijd. Daarom heb ik deze brief/verslag gemaakt over wat ik allemaal meemaakten. Hopelijk gaan mensen mij begrijpen. ...
