AŞK VAR!

22.Bölüm

Nihayet eve gelmiştik. Ev halkı uyuyordu. Sessiz sessiz odama çıktım. Boş oturunca canım sıkılıyordu ve muhteşem balkonuma çıkıp havayı değerlendirmek istedim. Sallanan sandalyeye oturup gözlerimi kapattım. "Düşünme düşünme" diye içimden defalarca tekrarladım. Hoş bir müzik açıp kendimi öylece bıraktım. Sesleri duymuyor hafif esen rüzgarın yerleştiği ürpertiyle sarsılıyordum. Derin derin nefes alıp sersemliğimi üzerimden atmaya çalışıyordum. Saate baktım uyanmalarını bekliyordum. Odadan çıkıp alt kata indim. Hiç ses yoktu Emir'in odasına yöneldim. Kapıyı tıklatıp "Gelebilir miyim?" diye sordum. "Gel tabi" dedi. Tekli koltuğa oturmuş telefonuyla ilgileniyordu. "Bir sorun mu var?" diye sordum. Emir "Sorun yok ama bir sorum var" dedi. "Neymiş?"
"Film mi izlesek? Bizimkiler uyanmayacak belli oldu." dedi. "Olabilir, yorgunlar uyusunlar. Erken kalktık ne oldu" dedim. Sanki bozulmuştu bu dediğime "Sinema salonundayım Küçük. Geleceksen gel." dedi. Odama çıktım üstüme pijamalarımı giyip aşağı inecektim. Saçlarımı açtım ve sinema odasına girdim. Emiri arıyordu gözlerim yoktu. Orda değildi. Tam odadan çıkmak için harekete geçtiğimde duvara yansıma geldi.

Benim bilmediğim bana ait bir sürü fotoğraf bir sürü video. Emirin yanında habersiz çekildiğim fotoğraflar... "Emir?" diye seslendim. "Şşş. İzle."dedi. Müzik çalmaya başladı. 'Papatya gibisin beyaz ve ince eziliyor ruhum seni görünce...' şarkının bitiminde bir video geldi karşıma Emir bir klip hazırlamış ve "Çok düşündüm Güneş. Karanlıkta, aydınlıkta, seninle, sensiz... Bir sonuca vardım ben. Senin yanında buldum sanırım ben kendimi. Çok kızdım kendime ne oluyor sana dedim kaç kere. Tek bir şey anladım. Senin karşılıksız sevgin benim karanlık tarafımı hatırlattı bana. Senle doldu seninle taştı o tarafım. Şimdi bunu izlerken tabiki gözlerin dolacak sulu göz ama bende seninle tamamlandım. Benim bir bütünüm olur musun? desem. Yaptığım tüm hataların acısını senin göz yaşlarının hesabını kendime sordum ve seni hiç bir zaman üzmeyeceğime söz veriyorum desem. Beni tekrar hayata bağlama şansım varken bu şansı seninle kullanmak istiyorum ve benim olur musun? desem" dedi. Çok doğruydu ağlıyordum. Merdivenlerden yanıma gelirken koşup dudaklarına yapıştım. Alkış kıyameti kopmaya başladı. Herkes oradaydı...

"Ne kadar tamam olduğum tartışılır ama söz konusu sen olunca tamamlanabildiğimi düşünüyorum." dedim. Gülerek  kafasını salladı. "Bence şimdi var oldu her şey" dedi. Burunlarımız birbirine değerken romantizmin içine edecek hareket Emreden geldi Efe'ye dönüp "Burayı terk edelim. Aile ortamına uygun değil." dedi. Gülmeye başladık. Emre, Efe,İrem ve  Buğlem salondan çıktılar. Emir bana dönüp "Kaldık mı baş başa?" dedi. "Kaldık" dedim. Emre kapıyı açıp "daha gitmedim kiii" dedi. Ben gülerken Emir kaşlarını çatmıştı. Emre kızdığını anladığını anlayınca kapıyı kapattı. En arkadaki minderlere yayıldım Emir'in boynuna yerleştirdim kafamı kokusunu akciğerlerime doldurdum. "Güneş" dedi. "Efendim" dedim. "Ben çok süslü kelimeler bilmiyorum da alışırsın di mi?" dedi. "Alışsam iyi olacak"dedim. Elini belime koyup beni daha çok kendine çekti. "Ne yapacağız?" dedim. "Zor bir dönem bizi bekliyor. Korkuyorum Emir. Ben Anka-" sözüm yarıda kaldı. "Ben o işi çözdüm. Gitmeyeceksin. Babanın avukatını ve annenin avukatını yüzleştirdim. Sorguya alındılar. Babanın artık bir avukatı yok. Yani dava iptal. Yani bundan sonra bana hatta bize karanlık bir gün olmayacak. Her yeni gün daha da aydınlatacak bizi. Ve seni benden sadece ve sadece ölüm ayıracak."dedi.

"Seni seviyorum" dedim. "Biliyorum" dedi. "Teşekkürler" dedim. Güldü. "Şey ben biraz hava almak istiyorum da Emir çıkabilir miyim burdan?" diye sordum. Kasılmıştı. "Tamam. Ben odamdayım o zaman"dedi. Yanından ayrılırken odama çıkmak için merdivenlere yöneldim. Üzerime hırka alıp arka taraftaki bahçeye çıktım. Emirin odasının camı oraya bakıyordu. Yatağına uzanmış gözlerini kapatmıştı. Kim bilir neler düşünüyordu. İçeri girip odasına geçtim Emir'in yanına uzanarak "Acaba bir şey isteyebilir miyim?" dedim. "İste tabi."dedi. "Akşam dışarıya mı çıksak? Kutlama gibi." dedim. "Neden kutlayacağız?" dedi. "Kalbim ilk misafirini ağırladı bugün. Mutluluğumu paylaşmak istiyorum."dedim. "İlk?" dedi. "Senden önce bir erkek arkadaşım olmadı. Cahilliğim olacaksın. İlk heyecanımsın."dedim. Yüzü güldü. Yakınlaştık ve minik bir buse konurdu dudağıma "Sen iste ben her şeyi yaparım. O zaman hazırlan." dedi.