AŞK VAR!

23.Bölüm

"Efendim annecim" dedim
"Kuşum sana çok iyi haberlerim var"
"İzmir'de kalıyorum di mi ? "
"Evet kızım. Ne yapıyorsun bakalım ?"
"Emirle birlikteyim eve geçiyoruz anne sen ne yapıyorsun?" Diye sordum.
"Oğluma selam söyle konuşuruz yine öpüyorum sizi" dedi ve telefonu kapattı.

Yollar o kadar kalabalıktı ki o kalabalık dahi bana huzur veriyordu. Uzun uzun düşünürken Emir "Güneş, neyi düşünüyorsun ?" diye sordu.

" Seni düşünüyorum tabiki balım" dedim. Gülerek " yanında olduğum halde nasıl düşüne biliyorsun?"

" Şu yavaş yavaş ilerleyen trafik normalde beni bunaltırdı. Sen varsın diye bu yol hiç bitsin istemiyorum." dedim.
"Sen bu süslü cümleleri nasıl kuruyorsun kuşum. Bana da öğretir mısın?" Gülerek " İçinden gelerek kuruluyor bu cümleler. Öğretilmez." dedim.
"Peki Güneş" dedi. Siteye giriş yapmıştık elindeki poşetler ile kapıya yöneldi. Eve girip odama çıktım. Emir poşetler ile yanıma geldi. " Yanına taşımalı mıyım yoksa böyle iyi mi?" diye sorunca "Sen nasıl istersen öyle olsun balım" dedim.
Elini yumruk yaparak kapıdan çıktı.

********

İremin yanına gidiyordum kapısını çaldım "İrem müsait misin?" Diye sordum.
"Gel kuzum" dedi. Dolabın başında ne giyeceğine bakıyordu. "İstersen benim elbiselerime de bak kuzum." Dedim. "Aslında şu ten rengi elbisem çok güzel de Efe laf yapacak diye çekiniyorum" dedi. "Söylemez bence yanında olacak ya sonuç olarak" dediğimde kafa sallayarak onayladı. Odasından ayrılıp aşağı indim Emir mutfakta kahve yapıyordu. " Bana yapmıyor musun?" diye sorudum. "İkimize yapıyorum" dedi. "Odama bekliyorum seni." dedikten sonra yanağına öpücük kondurup yukarı çıktım.

" Güneş ne yapıyorsun?" dedi. Anlamadığım için yüzüne bakakaldım.
" Makyaj yapıyorum hayatım" dedim. O elindeki rujun farklı rengi yok mu?. Fazla dikkat çekiyor." Dedi. "Yok ki yanımda." dedim.
"Okulun ilk günü dudağında bir rujumsu bir şey vardı. Onu sürmen yeterli" diyip odadan çıktı. Okulun ilk gününü hatırlıyor. Emir okulun ilk gününü hatırlıyor!!
Makyaj ve saçımı tamamlayıp Emirin yanına indim. Uzanıyordu. "Emir?". dedim. "Efendim yer elması." dedi.
"Yer elması??" dedim. Yüzüme baktı sadece ve odadan çıkıp kendi odama yöneldim.

Kapı sesine irkildim. Gelen Buğlemdi. " Bebeğim hazır mısın?" diye sordu. " Elbisemi giyip gelmiyorum dedim. Saçımı çok hoş bir şekilde toplamıştım. Odadan çıkıp merdivenlere yöneldim. Emre " Oo yenge yine yakıyorsun ortamı" deyince gülümsedim. "Yenge?" dedim. " Adım yer elması"

Emir arabayı çalıştırdı ve yol çıktık. 'Neyin var senin" dedi.
"Yok bir şey kuzum sadece biraz midem ağrıyor" dedim. Gülerek " Çok yedin ondan mı? Yoksa başka bir şey mi oldu?" diye sordu. Dibine yaklaşarak " Yer elmasını neden sevmiyorsun?" diye sordum. " Hiç bilmiyorum ki. Sana dediğim için kızıyor musun?" diye sordu. "Yani azıcık kızmış olabilirim. Ama sorun yok. Alışmalıyım." dedim.

Mekana girişi yapmıştık. Elimi sıkı sıkı tuttu. İlk gelen bizdik. Emre ve Buğlem öyle bir giriş yaptılar ki sanırsınız kavgaya giriyorlar. Gülerek öptüm ikisinde " O nasıl bir giriş tarzı" dedim. Emre"Emre mekana bir girişimiz oldu birde çıkışımız ayol" dedi. Gülmeye başladım.

Telefonum titreyince ekrandaki mesaja yöneldim.

Emir : Bana hiç böyle gülmedin.

Yanına giderek "sana hiç gülmedim öyle mi?" diyip dudağından öptüm. "Güneş kaşınıyorsun. Beni delirtme" dedi. Güldüm. Herkes gelmişti.