32.

8.5K 205 6
                                    

Deanna's

It's been almost a year now mula ng kinasal kami ni Jema everything is fine and I can say we where leaving the best life so far.

The only problem is hindi pa kami binibiyayaan ng anak.

Mula ng kinasal kami we decided na magstay muna dito sa States to try to bear a child. Napagkasunduan namin na once may anak na kami tsaka na kami uuwi sa Pilipinas. We decide na sa Pilipinas tumira para sa parents ni Jema and to handle din our business there lalo at I already take over Dad's position in Rebisco pero hanggat wala  pa kaming anak andito muna kami sa States.

Few months after namin ikasal, nag undergo kami series of counseling, laboratory exam and some procedures to make sure everything is fine bago kami mag undergo ng Invitro process.

Naexplain din samin na at some cases talaga it will took several tries to get pregnant.

Nakita kung lumabas si Jema sa CR with a very disappointing face dun pala alam ko na.

"Negative ulit." I can hear how frustrated she is.

For the 4th time negative ulit yung pegnancy test.

"Hey it's fine, kakausapin nalang ulit natin si Doc when will be the next cycle."

"Another sessions na naman, another series of injections, another test and then what another heart break again" i can hear how frustrated she is pang apat na namin to pero negative padin

The hardest part on the invitro process is the waiting game. Our doctor already explain us before our first invitro process na may mga cases talaga na mabilis agad nabubuntis ang surrogate mother meron din naman na it will take several times to get a positive results.

Naiintindihan ko si Jema, nasakanya kasi lahat ng pressure since she will be the one who will be bearing our child dagdag mo pa yung hormonal changes na pinagdadaanan niya.

Eto yung time na kailangan namin ang isa't isa.

But the luck the is not on our side.

Kailangan ko na bumalik sa Pilipinas dahil sa ako na ang nagtake over ng position ni Dad sa Rebisco.

Kakausapin ko pa si Jema about dito panigurado magtatampo na naman siya nito pero we need this kailangan ko magtrabaho.  Yes we own many companies here pero hindi yun lahat sakin sa mga kapatid ko din yun hindi ako pede umasa dun. I need to work  my ass out kasi hindi biro ang gastos sa invitro fertilization.

Kinabukasan  I decided to talk to Jema about sa pagbalik ko sa Pinas.

"Love we need to talk, may sasabihin ako." I said.

Pumunta kami sa dining area to talk.

"Ano yun love?" She asked.

"Love kailangan ko na bumalik sa Pilipinas, I'm taking over Dad's position now kailangan na ko doon."

Nagulat siya. "Akala ko ba babalik tayo sa Pilipinas pag may anak na tayo?"

"I know hindi ko naman kasi alam na magiging matagal eh."

"You're losing patient na ba? Ayaw mo na ba?" She asked

"No, that's not what I mean Jema, siguro hindi pa time para magkaanak tayo kaya di pa binibigay."

Nakita ko siyang umiiyak.

Nasasaktan ako na makitang nahihirapan siya.

I hug her.

"Bakit ba kasi ang hirap hirap, pati ba naman dito hindi parin madali?Ang hirap na nga ng pinagdaanan natin pati ba naman ito, Nakakainis na!"

"Love, hindi naman ako nagmamadali na magkaanak tayo." I wipe her tears

DEFYING THE ODDSTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon