Ордонд ирсэн Исмихан хамгийн түрүүнд Мерзифийг цааш нь харуулхаар тѳлѳвлсѳн байлаа.
Харин Мерзиф Исмиханы далд санааг танадаж мэдээд хааныг ятгаж Исмиханыг цаазлуулхаар шургаж эхлэв.
Мерзиф хааны ѳргѳѳ рүү ороод:
- Хаантаан та аавынхаа үхэлийн талаар мэдэх үү? гэж асуутал Мехмед:
- Валиде хэлэхдээ ѳвчнѳѳр ѳѳд болсон гэсэн гэж бодлогширон хэлжээ.
Мерзиф:
- Тэр бол худлаа, таны аав талийгаач Ахмед хааныг таны Валиде Исмихан хатан хѳнѳѳсѳн, бас ч болоогүй Михримах хатан, Эсма хатан, Таны ах нар болох Ханхүү Осман, Ханхүү Чихангир нарыг алсан.
Ийнхүү хэлэх мѳчид Мехмедын барьж байсан аяга газар унан:
- Юу? Би Валидегээ хамгийн сайн хүн гэж бодож үргэлж хайрласаар ирсэн, ийм юм байх боломжгүй хэмээн ууртайгаар хэлээд ѳргѳѳнѳѳсѳѳ гарлаа.
Мерзиф санасанаа гүйцэлдүүлж чадах нь гэж баярлаж байв.
Мехмед Валидегийнхаа ѳрѳѳ рүү дайран орж, валидегээ алгадан унагаах нь тэр.
Бүр Валидегээ цаазлах тушаал буулгалаа. Ийнхүү Кѳсем хатных шиг хувь тавилангаас эмээж байсан Исмихан хатан Хүүдээ цаазлуулан ѳѳд болов.
ТѲГСѲВ
