- არასდროს არ მყვარებიხარ!- მითხრა , მე კი გავშეშდი. არ მინდოდა მას ეს სიტყვები ეთქვა ჩემთვის.
- მე მიყვარდი...- დავიჩურჩულე. ვერ მივხვდი გაიგო თუ არა ჩემი ნათქვამი.
მინდოდა აქედან გავმქრალიყავი. მინდოდა ყველას და ყველაფერს მოვშორებოდი.
ორი კვირა გავიდა მას შემდეგ რაც აქ ჩამოვედი და არ ვნანობ. აქ თავს მშვიდად ვგრძნობ მართალია ჰარის მიმართ გრძნობები ისევ მაქვს , მაგრამ მაინც ვცდილობ , რომ დავივიწყო და ჩემი ცხოვრებიდან ამოვშალო.
დედიდა როუზთან კარგ დროს ვატარებ. ბევრს ვსაუბრობთ და წარსულს ვიხსენებთ მას ყველაფერი ვუთხარი ჰარის შესახებ. ისიც ძალიან გაბრაზდა.
დღეს აქედან მივდივარ და უნდა ვთქვა , რომ გული მწყდება. არ მინდა აქედან წასვლა. ზედმეტად შევეჩვიე აქაურ გარემოს და დეიდა როუზის.
- ჩემო ტკბილო ლუიმ დარეკა თქვა , რომ 2 საათში იქნება აქ.- სამზარეულოდან ორცხობილებით ხელში გამოდის და წინ მიდებს
- კარგი. მომენატრება შენი გაკეთებული ორცხობილები- ავდექი და დეიდა როუზს მოვეხვიე.
- მე კი შენ მომენატრები ტკბილო.
- ზედმეტსახელებს არ ვივიწყებთ ჰო?- გამეცინა.
- არა ჩემო გოგო- მასაც გაეღიმა- მოდი ჭამე შენთვის მოვამზადე.
დივანზე დავჯექი და ორცხობილების ჭამა დავიწყე
- როგორც ყოველთვის გემრიელია- ვთქვი და კიდევ ერთი ავიღე.
- ელისაბედ არ დაგავიწყდეს ჩემი შვილოშვილის ნახვა კარგი?
- არა , არ დამავიწყდება.
- კარგი ჩემო გოგო. აქ ხშირად ვერ ჩამოდის მე კი ძალიან მენატრება. მინდა ეს წერილი გადასცე- ხელში თეთრი კონვერტი ჩამიდო.-მისამართს ახლავე მოგცემ- იქვე დადებული კალამი აიღო და წერას შეუდგა , შემდეგ ფურცელი მე გამომიწოდა - აიღე.
- კარგი , აუცილებლად ვინახულებ- გავუღიმე - მე ოთხაში ავალ მოვემზადები.
დივნიდან ავდექი და მეორე სართულისკენ წავედი. ჯერ შხაპი მივიღე შემდეგ კი ტანსაცმელიც ავარჩიე
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
