HERKESİN HAYATI KENDİNE

BÖLÜM -1-

Gözüm saatle buluştuğunda her zamanki gibi yine 4 sularıydı. Uyku düzenim alt üst olmuş vaziyette idi . Annem her zaman derdi kızım gece 12'den sonraya kaldın mı gözüne daha da uyku girmez diye , gerçekten de öyleydi. İyi de çoğu kez 12'den önce yatmayı denemiştim fakat yatakta bir sağa bir sola dönmek ile biraz da tavanı seyretmekle saat yine 12'yi geçiyordu. Ama sanırım artık uyumam gerekiyordu yarın dershanem vardı ve de gün geçtikçe kabusum olan bir üniversite sınavı yaklaşıyordu. Aslında şöyle düşünüyorum da hayat gerçekten de sandığımız kadar acımasız. Şu an eğlenip gezip tozup gençliğimi yaşamam gereken zamanlarda uyduruk bir kaç soruluk sınav için ömrümü harap ediyordum. Tabii ki okuyup meslek sahibi olmayı istiyorum Kim istemez ki Fakat bu işin çok da kolay olmadığını bilmek beni daha çok yoruyor. Hayalleri gerçekleştirmek bu kadar güç olmamalı bence. Bütün yaşıtlarımın da olduğu gibi benimde iyi bir üniversite okuyup,kariyer sahibi bir birey olmak hayallerimin arasında var tabii ki de. Fakat biraz kolaycılık ruhumda var sanırım . İlgi alanım olmayan şeyler için sınava tabi olmak istemiyorum. Şahsi fikrim ne ile uğraşmaktan keyif alıyorsan Onun için çalışmalısın bu cümlemden kastım şu Örneğin ressam olmak istediğimi Farz edelim neden matematik İngilizce vesaire tarzı alanlar beni ilgilendirsin ki? Bunların zaman kaybı olduğunu düşünüyorum E5 te giderken bomboş yolda aniden karşına çıkan zincirleme kaza yapmış arabalar misali görüyorum yolum boş bildiğim yol fakat hiç ilgim alakam olmayan birkaç şoförü arabayı bilinçsiz kullanması sonucu oluşan kazalar gibi benim için şu anda matematik ve ingilizce. Hadi diyelim Matematiği yaptım ingilizceyi de yaptım tabii bir resmi dil olan İngilizce'yi anadilin gibi bilmen gerekiyor. Benim dilim Türkçe onlar Türkçe öğrensin Ben neden İngilizce öğreniyorum. Kısacası hayatta her şey istediğimiz gibi olmuyor bazen bir şeyleri ayak uydurmak zorunda kalıyoruz tabi bu şekilde de ne kadar mutlu ve huzurlu yaşlanabilirse artık (!) Bugün fazla isyankârım . Sanırım neden uyuyamadığımı şimdi anlıyorum ne kafam rahat ne de geleceğim parlak. Biraz huzursuz bir şekilde hemen hemen bütün günümü geçirdiğim yataktan zar zor kalkarak yere düşmüş yastığımı aldım ve komidinin üzerine bıraktım. Gözümün bir ucuyla neredeyse düşmek üzere olan çarşafımla üç dört saniye bakıştım. Tembel bir şekilde gelişigüzel düzelterek kaz tüyünden yapılmış yastığımı bırakıp yatağa girdim battaniyeyi kafama kadar çektim nefes almam için burun kısmımı biraz açık bıraktım ve üzerimde yılların yorgunluğu varmış gibi düşüncelere dalarak gözlerimi kapatıp uykuya dalmayı ümit ettim.