KIZILIN MAVİSİ +18 (Askıda)

KORUYUCU MELEĞİN

    Daha güneş bile doğmadan, çalan çalar saate çevirdim bakışlarımı.

  07.00

  Bu saate okul mu olur?

   Mızmızlanarak kalktığım yataktan ellerim hemen telefona kaydı. Alarmı kapattıktan sonra Deniz 'e mesaj attım.

Mavişim

  Uyandın mı?

   Her sabah onu uyandırmak için mesaj atmaya bayılırken, tabi ki uyandığını bilerek yapıyordum bunu.

Mavişim

Yok, hala uyuyorum.

  Bu çocuğun uykuyla alıp veremediği neydi bilmiyorum ama geceleri de ayakta olduğunu biliyordum. Gecenin bir yarısı arasam bile, telefonu açıp o karizmatik sesiyle cevap veriyordu. Onu asla uyku sersemi bir şekilde görmemiştim.

Mavişim

   O zaman nasıl mesaj atabiliyorsun?

   Bu sorunun onu çıldırtacağını biliyordum. Telefonumu yatağın üzerine atıp, hemen hazırlanmaya başladım. Deniz birazdan burada olurdu. Genellikle erken geldiği için daha hazırlanmamış olurdum. O da hızlı olmam için defalarca uyarır beni rahatsız ederdi.

-" Şahika." bu annemin sesiydi. Ben sabah okula giderken o da iş için hazırlanıyordu.

-"Efendim?"

-"Deniz geldi." Hiç şaşırmamıştım. Aynanın karşısına geçip hızlıca kendime baktım. İyi görünüyordum..

   Odadan çıktığımda gördüğüm manzara, her kızın sabah uyanınca görmek isteyeceği türdendi.

   Deniz, anneme kahvaltı masasını kurması için yardım ediyordu..

   Ah mavişim.. Acaba evlendiğimizde de bana yardım eder miydi?

   Deniz.. Benim çocukluk aşkım..

   Bir o kör gözleri beni fark edecek biliyorum. Sadece o zamanın gelmesini bekliyorum. 11 yıldır..

-"Günaydın maviş." dedim yanağından makas alırken.

   Bıkkınlıkla gözlerini devirirken, elindeki tabağı masaya bıraktı.

-"Hadi çıkalım kızıl." dedi.

-"Aa Deniz oğlum, daha kahvaltı etmediniz. Hayatta bırakmam." demişti annem.

   Annem bizi hiçbir zaman kahvaltı etmeden okula yollamamıştı. Şimdi de yollamayağından adım kadar emindim. Bunu Deniz 'de biliyordu.

   Pes edercesine gülümsediğinde bana yaklaştı. Kalbimin sesi dışarı duyulacak diye korkarken, kulağıma doğru eğilip fısıldadı.

-" Seninle önemli birşey konuşmak için erken çıkmak istedim. Ama anlaşılan annen bırakmayacak. Çıkışta konuşalım." ben dona kalırken, o söyleyecekleri bittikten sonra geri çekilmişti.