Tükeniş•AzDen

8•Bir Şey Söyle

Heekese merhabar!  (spoiler alert; Bölüm afk içerir)

Lütfen oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. Umarım keyif aldığınız bir bölüm olur.

*

Kırmızı bir at oluyor soluğum

Yüzümün yanmasından anlıyorum

Yoksuluz gecelerimiz çok kısa

Dörtnala sevişmek lazım

*

"Azra Kaya'nın Mihran Ünal cinayetinden aklanmasına ve kalan cezasını çekmek için tekrardan cezaevine nakline, Deniz Demir'in Kudret Öztürk cinayetinden aklanmasına , Zerrin Şahin'in görevinden alınmasına ve davranışından dolayı kendisine soruşturma açılmasına karar verilmiştir. Dava bitmiştir!"

1 HAFTA SONRA

Deniz günlerdir odasından çıkmıyordu. Yemek yemiyor, konuşmuyor sadece ağlıyordu. Azra'nın kendisine yaptığını yedirememişti. Onunla yüzleşmeye de cesareti yoktu. Biliyordu, eninde sonunda konuşacaklardı fakat bu süre ne kadar uzarsa Deniz için o kadar iyiydi.

Azra ise denizle konuşmak istese de durumunu görüp vazgeçiyordu.  Deniz'in kendisine gelmesini bekleyecekti, başka çaresi yoktu.  Bu arada yonca sorununu halletmeyi planlıyordu.

*

"Bak Yonca, benim koğuşumda benim adamlarımla benim işimi yapıyordun. Bu ne demek biliyorsun değil mi? Sen beni hiçe saydın. Deniz'i hiçe saydın. Ben yokken meydanı boş buldun. Bunun bir cezası olmalı" dedi azra. Karşısında sandalyede oturan Yoncaya ve onu iki tarafından tutan heves ve deryaya bakarken.

"Noldu Azra, sen olmayınca idare edemeyen sevgiline mi kızdın. Pardon, eski sevgilin demeliydim özür dilerim. Aa, seni terk etmişti değil mi?  Hem de sen onun için tekrar buraya dönmene rağmen" 

Azra Yoncaya sert bir tokat attı, kadının yanağı kıpkırmızı olmuştu.

"Sakın" dedi "Sakın bir daha Deniz'in adını ağzına alma. Dua et, sadece öykü için o suratını parça pinçik etmedim. Yoksa tanınmayacak bir halde çıkardın buradan. Kim bilir belki leşini bulurlardı"

"Bu kadar korkak olma Azra, unutma ki ben gitmeden sana rahat yok. Senin adamlarına senden daha iyi para veriyorum ve onlar da benimle çalışıyor. Senin bitmen an meselesi" dedi yonca.

Azra öfkeden deliye dönmüş gibiydi.

"Heves, tornavidayı ver"

"Azra, saçmalama istersen" dedi heves.

"Heves, tornavida!"

İstemeyerek de olsa Heves Azra'ya tornavidayı verdi.

"Merak etme, sen iyileşene kadar ben çoktan eski Azra Kaya olacağım" dedi gülerek ve tornavidayı kadının bağırsaklarına sapladı. Yonca avazı çıktığı kadar bağırmıştı. Sonra bir kere, bir kere daha...

"Temizle, yerine sakla" diyerek tornavidayı Heves'e verdi Azra.

"Bu iş de burada bitmiştir!"

*

"Boncuk"

Deniz kütüphanede yere oturmuş  bir şekilde kitap okurken kapı ağzından gelen sesi tanıması uzun sürmedi.  Kafasını kaldırmadan cevap verdi.

"Nasıl girdin sen buraya. Kapısında kocaman 'kapalıdır' yazıyor"

Azra kapıyı kapattı, elindeki anahtarla kilitledi ve Deniz'in yanına oturdu.

"Gördüğün gibi aynı anahtardan bende de var. Hatırlarsan beraber araklamıştık" dedi Azra. Deniz ise başını hala kitaptan kaldırmamış okuyormuş gibi yapıyordu.

Cevap vermedi. 

Şimdi, öylece susuyorlardı. Deniz sayfaları çeviriyor, Azra Deniz'i izliyordu. En sonunda Deniz ayağa kalktı. Ardından da Azra.

"Ne dememi bekliyorsun ki? Neden geldin buraya?" dedi Deniz.

"Bir şey demeni beklemiyorum Deniz bir şey demeni istiyorum. Benimle konuşmanı istiyorum neyini anlamıyorsun bunun?"

"seninle konuşacak tek bir kelimem yok benim" dedi deniz. Gitmeye çalışırken Azra kolundan tuttu sertçe, kendine doğru çevirdi.

"Hayır var, öyle basit değil bu. Öyle kolay hiç değil. Bunca zamanı tek seferde silip atıcak mısın sen?"

"Ne dememi beklersin? Azra Kaya sana çok teşekkür ederim bir itiraf mektubuyla beni cinayetle suçladığın sonra bir anda hiçbir şey anlatmadan kaçıp gittiğin, beni bir ay boyunca arayıp sormayıp durumdan haberdar etmediğin için mi? Daha bitmedi! Üstüne bir de mahkeme günü gelip hiçbir şey olmamış gibi durumu kurtardın. Zerrine karşı plan yaptın. Aaa, Azra Kaya'nın yüksek dozdan ölen bir eski sevgilisi varmış bunu da öğrendim. Evet Azra sen söyle ne diyim ben sana?" derken Denizin sesi iyice yükselmişti.

"Bak ben sana gelmek istedim ama korktum, sana gelirsem ifşa olurum diye korktum. Bu bilgileri biri duysaydı planımı asla gerçekleştiremezdim. Neden anlamak istemiyorsun bunu?"

"Ben o bir ayda neler yaşadım biliyor musun sen? Öldüm ben be. Ölsem daha iyiydi. Her gece, her gece Azra dua ettim 'Nolur' dedim 'Nolursun Azra olmasın itirafçı' dedim. 'Ben onu böylesine severken buna dayanamam' dedim. Sen ne yaptın? Gittin-"

Azra Deniz'in lafını bitirmesine müsaade etmeden dudağına yapıştı fakat sonuç beklediği gibi olmamıştı.

Azrayı sert bir şekilde iten Deniz suratına bir de tokat yapıştırdı kadının.

İkisi de nefes nefeseydi.

Öfke, şehvet, aşk.. Bütün bu duygular oradaydı şimdi.

Birbirlerinin nefeslerini adeta saydıktan sonra Azra'nın dudaklarına yapışan bu sefer Deniz oldu.

Nefesleri kesilene kadar birbirlerini öptükten sonra ayrıldılar.

"Sakın böyle bir şey yapma bi daha tamam mı" derken gözünden akan yaş üzüntüsünün göstergesiydi.

"Tamam" dedi azra "sana söz veriyorum bir daha asla olmayacak. Ağlama tamam mı?" eliyle Deniz'in yüzündeki yaşları sildi, alınlarını birleştirdi sonra.

Bir kez daha öpüştüler.

Bu seferki daha derindi.

Azra'nın dudakları Deniz'in boynuna indiğinde ise üzüntü kendini şehvete bıraktı.

Deniz üstünü adeta parçalarcasına çıkardı, kopçasını çözdü. birkaç saniye sonra ise sırtını kitaplıkta buldu.

Yukardaki kitapların bazıları devrilmişti.

Çıplaklıkta bile diri kalmayı başarabilen göğüslerinin tadına bakan Azra bir yandan da kadının pantolonuyla uğraşıyordu.

Sonrasında ikisi de çıplaklıklarıyla kaldı.

Kendilerini yerde buldular.

*

Herkese merhabalar. Kısa bir bölüm oldu farkındayım diğer bölüm daha uzun olacak. Boşluk bulduğum anlarda yazmaya çalışıyorum. Gidişat hakkında yorumlarınızı bekliyorum.

Sevgiler.

validex