Pamiętniki Depresantki

Darinne

Ma takie dźwięczne imię
I dźwięczne wnętrze
Kolorowe i ciepłe

Wśród kłębuszków sierści
I marudnych miauknięć
Potrafi znaleźć spokój

Czasami jest też szara
Jak jesienna pogoda
Ale jej słońce świeci
Nawet za chmurami
Codziennych wydarzeń

Ma tylko jedno pragnienie
Małe i kruche
Wypełniające jej serce po brzegi

Wie, że nadejdzie ten moment
Wtedy czara miłości
Przeleje się
I zacznie tryskać
Jak życiodajne źródełko