Pamiętniki Depresantki

Rozdział zamknięty

Czytałam Go długo
Składałam litera po literze
Sylaba po sylabie
Aż wyczytałam słowo
Które chciałam usłyszeć
Potem znów rozkładałam na
Części pierwsze
Szukając w nieładzie liter
Porządku

Darłam w amoku kartki
Gryzmoliłam czarnym tuszem
Ale druk zawsze przebijał
Prawda nie dała się zmazać

Historia była prosta
Był On i Ja
I domek z kart
I dwa skraje
A między nimi
Cały świat
Zamknięty w złotej klatce

Wycinałam fragmenty
Udając że już ich nie ma
Połamałam paznokcie
I zdarłam opuszki
Próbując wymazać tekst

Otwarte rany krwawiły
Pozwoliłam im na to

I zatrzymałam się

Powiew świeżego wiatru
Przewrócił wymiętą stronę

I właśnie wtedy zauważyłam że to już jest

rozdział zamknięty