RENGİN|TEXTİNG

|24|

Öğle arası olduğunda, gerginlikle sıramdan kalktım. Aşkın'la konuşmamız gerekiyordu, bir şeyler artık netleşmeliydi çünkü belirsizlik bazı şeylerden daha çok yoruyordu.

Ben çok yorulmuştum.

Ve biliyordum ki, Aşkın bana iyi gelecekti. Ben Aşkın'dan hoşlanıyordum.

Rengin: bahçedeyim, bekliyorum

Aşkın: uçuyoruum güzelim.

Gerçekten uçtuğuna inanabilecek bir hızda geldi ve karşıma oturdu.

Dikkatimi çeken dövmeleri, kusursuzdu.
Elleri, kusursuzdu.
Gözleri, kusursuzdu.

Bu adam kesinlikle kusursuzdu.

Aşkının aslında çok kusuru vardı da bana kusursuzdu işte.

"Beni bu kadar özledin mi ya? Yedin, bitirdin güzelim."

"Kes be zevzekliği, sen 23 gündür napıyorsun bana bunu anlat."

Hakkındaki düşüncelerimi bilmesine gerek yoktu değil mi?

"Bir şeyleri düzeltmeye çalışırken, batırdım. Cidden en kısa hali bu. Sana kötü geldiğimi düşünüyordum. Ben seni, sen mutlu ol diye bırakacak kadar çok seviyorum."

"Beni, benimle bırakacak kadar sevme. Çünkü ben seni kendimden daha çok seviyorum. Bir daha aptalca düşünüp kendince hareket etme, yaralanan ben oluyorum."

Söylediklerimle gözleri faltaşı gibi açılmıştı. Böyle şeyler söylememi beklemiyor olmalıydı.
Doğrusu, ben de beklemiyordum.

"Rüyada mıyım lan ben? Allah'ım sen uyandırma beni, ne güzel rüyasın kız sen."

Göz devirdim, bazen cidden 8 yaşındaki bir çocuğa benziyordu.

Ben içindeki küçük çocuğu da seviyordum.

Yüzüme iyice baktıktan sonra,

"Sen ciddisin?"

"Oldukça."

"Şey o zaman ben alnıma, sahipliyim yazıyorum?"

Kahkaha attım. Gerçek ve mutluluk içeren bir kahkaha attım.

O benim gülüşüme güldü sanırım, o güldükçe ben güldüm.
Ben o bankta, hayatımda hiç olmadığım kadar mutlu oldum.

Çünkü karşımdaki bu adam, her şeyiyle beni sevdiğini belli ediyordu.

-

Oh be dediğinizi duyar gibiyim djsödjsldö

Umarım beğenirsiniz, yorumlarınızı bekliyorum.

Sizi seviyoruuuum❣