BİR HAYAT YETER BİZE

-26-

Bugün kendimi odaya kilitledim ve avazım çıktığı kadar susarak ağladım. Kimse sesimi duymamalı. Ağladımı görmemeli. Ben annemi öldürdüm. Babamı kaybettim. Hepsi benim suçum. Simdi ne olurdu yanımda olsalardı. Mutlu olurdum hemde cok mutlu. Sımsıkı sarılırdım onlara. İkiside yanımda olsaydı icki icmez, sigara icmez, birsürü erkekle cıkmazdım. Sonunda pes ettim hıçkıra hıckıra ağlamaya basladım. Kim duyarsa duysun umrumda degil. Hilal kapıya dayandı bağırmaya basladı

" Arya kendine zarar verme sakın bak ac su kapıyı nolursun!"

Cevap bile vermedim. Annem benim ve babamın Birbirimize sarılıp gülümsedigimiz fotograf karesini elime aldım ve aglamaya basladim. Elbet bi gün anneme kovusacaktım. Ya o gün bugünse?

& Hilal'in Ağzından &

Sonunda eve gelebilmiştim. Arya bugün okula gelmediği için onun odasına çıktım. Kapı kilitliydi ve iceriden Arya'nın hıçkıra hıckıra ağlama sesleri geliyodu. En son o tedavi olduğu hastaneden çıkıp annesinin mezarında böyle ağlamıştı. Ne olmuştuda böyle ağlìyordu? Yoksa yok yok hayır bugün 18 temmuz mu ? tarihe baktım ve evet lanet olsun bunu nasıl unutabilmistim hemen Aryaya kendine zarar verme ac kapigi turu seyler soyledim bagirdim. nasil bi arkadastim ben ve onu bugun tek basina birakabilmistim. Ne yapabilirim diye Pusat'ì aradım ve durumu anlattım o da hemen geliyorum dedi. 15 dk gecmisti icerden aglama sesi kesilmisti ve kapı caldı Pusat Egemen Atalay gelmisti. Pusat hemen "Odası nerde?" onu hemen Aryanın odasına cikardim. Kapi kilitli oldugu icin 1-2 kere kirmaya calistii ve 3. de kapı kirildi, ve yerde yatan Arya'yı ve bileğindeki jilet ve kanları görmemle kendimi kaybettim ve bayıldım.

& Arya'nın Ağzından &

Bugün sana kavuşucam anne. Odamdaki masanın üstünde ki kalemtraşın jiletini çıkardım ve bilegime dikey sekilde sürttüm canım cok yanıyodu ama aldırmadım kan aktı sadece bisey olmadı. Daha derin kesmek istiyodum kestim ve kendimi karanlığın ortasında buldum.

& Pusat'ın Ağzından &

Arya'yı yerde kanlar icinde görünce cok kötü oldum. Hemen onu kucağıma aldım. Yerdeki kumaş parçasını sıkıca bileğine doladım. Narin bir bedeni vardı. Kokusu cok masumdu. Saçları sarı upuzundu. Tam bir melek gibi. Ama ben onu kaybetmek istemiyordum. İlk defa bana karşı gelen bir kızı bulmuşken onu kaybetmek yok hayır olmamalı. Arya ölmemeli. Hemen arabaya bindirdim onu ve hastaneye doğru son hız kullandım. Hastaneden iceri girdigimizde doktorlar geldi durumu anlattım ve onu yoğun bakıma aldılar. Ben bir sadisttim ve biri kendini zarar verince mutlu olmam lazımdı. Ama Arya kendine zarar verdi diye hicte mutlu degilim.

Hilal,Egemen,Atalay ve ben hala koridorda bekliyorduk. İcimden ona bir sey olmasın diye yalvarıyordum. Hilal zaten ağlaya ağlaya bi hal olmustu.

1 saat gectikten sonra doktor yanìmıza geldi

"Endişelenecek bir durum yok. Az sonra kendisine gelir. Sadece bur damara zarar vermiş onu diktik."

doktorun cümlelerinden sonra rahatlamıştım hemen

"Onu görebilir miyim?" dedim doktorda olumlu anlamda kafasını salladı.