5. BÖLÜM

119 18 3
                                    

Umut sinirli bir şekilde bana bakıyordu. Ben sesli mi düşünmüştüm yaaa? Umut sinirli şeklini bozmadan bana ;
-Samet kim lan? dedi.
-Bu seni ilgilendirmez dedim.
-Öyle mi? Dedi. Bağırarak
-Öyle ve bağırmayı kes!! Dedim.
-Görücez dedi. Ve kapıyı çarpıp gitti. Onun ardındanda Emir onun adına özür dileyip peşinden gitti. Off Emir ve Melisa 'nın arasını yaparken olan bana olmuştu. Umut'a neler oluyordu? Düşüncelerim daha da artmaya başlayınca hemen odaya çıkıp duşa girdim.

Duş na iyi gelmişti. En azından rahatlamıştım. Salona döndüğümde Melisa telefon ile uğraşıyordu. Yanına gittim ama beni bile fark etmedi, o kadar dalmıştı ki. Sonra;
-Neden Umut'a sert çıkıştın? Diye sordu Melisa.
-Ne yapayım? Bana ne ondan! Oh iyi oldu.
-Bu Samet kim tanıyor muyum? Dedi.
-Yaaa bizim sınıftan. Dedim.
Umursamadan sabah olmasını bekledim.
...

Sabah alarmın çalmasıyla uyandım. Dün olanlar hala aklımdan çıkmıyordu. Umut neden böyleydi? Dah fazla düşünmemek için Melisa'yı uyandırmaya gittim. Kapıyı tıklattım, içeri girdiğimde Melisa çoktan uyanmış, saçını topluyordu.
-Erkencisin hayırdı? Dedim gülümseyerek.
-Umut ile Sen tartıştınız ya aklıma takıldı. Dedi
-Oyy benim kardeşim banada kıyamazmış da dedim ve sımsıkı sarılıp yanağına öpücük kondurdum.
Sonra aşşağıya inip kahvaltï yaptık. Hemn evden çıkıp dolmuşa bindik. Okula varınca Emir'i bankta oturmuş, mutsuz bir yüz ifadesiyle oturuyordu. Melisa görmüş olmalı ki ;
-Emir'e ne olmuş? Diye sordu.
-Git sor özlemişsimdir. Dedim imalı imalı.
-Saçmalama. Tmm gidiyorum ama yanlış anlama dedi.
Daha sonra Melisa Emir'in yanına gitti.

Melisa'nın Ağzından Devamı;
Emir'in yanına doğru yaklaşıyordum. Beni fark edince yüz ifadesi değişti ve tebessüm etti. Onu hiç böyle görmemiştim.
Yanına gidip oturdum.
-Sorun ne? Diye sordum.
-Önemli birşey değil dedi.
-Önemli olmasa böyle olmazdın. Seni ilk defa böyle görüyorum dedim.
Söylediğim sözlere karşı afalladı, şaşırmıştı. Gözlerimin içine baktı.
-Sensin dedi iç çekerek.
Kızardığımın farkındaydım. Oda fark ettiği için;
-Utanmana gerek yok. Utanma dedi gülümseyerek.
-Biraz daha iyi misin? Diye sordum.
-Seninle konuşunca daha da iyi oldum. Dedi Emir.
Gülümseyerek içimden gelen bir hisle Emir'e sïmsıkı sarıldım. Şaşırdı ama oda bana sarıldı. Bir süre öyle bekleyince ;
-Ben yanındayım dedim gözlerine bakarak.
Elimin üstünde hissettiğim şeyle elime baktım. Emir elini elimin üstüne koymuştu!!.
Utancımdan yanından hemen kalkıp sınıfa yöneldim.

Buse'nin Ağzından Devamı;
Sınıfa girince gözüm Samet'e çarptı. Ne olmuştu ona böyle? Yüzü kanlar içinde, başı sarılıydı. Hemen yanına gittim;
-Ne oldu sana böyle? Diye sordum.
-Git o si*****m pi*e sor dedi.
-Haddini bil!! Umut ile böyle konuşamazsın!! Dedim sinirlenerek.
-All geldi işte dedi.
Direk sïnıfın kapısının önünde duran Umut'un yanına gittim.
-Sen ne yaptın? Diye söylendim.
-Bu onu hak etti dedi bağırarak.
-Yaa beni bile daha dinlemedin. Açıklama yapmama bile izin vermedin!!. Yaa neden onu dövdün yaaa? Neden? Diye ağlamaya başladım.
-Onu savunuyorsun öyle mi? Dedi.
-Kimseyi savunduğum yok!! Anladın mı?
-Emin ol ki anlayacağımı anladım ben!! Ve bir daha ağlama dayanamam. Dedi
-Ne? Dedim.
-Boşver zaten bu si****m hayatta yaşamaya devam ettiğim sürece anlamayacaksın!!! Dedi ve duvara yumruk attı. Lanet olsun!!
O sırada Melisa bize doğru yaklaştı. Anladığı için hemen sınıfa girdi. Arkadan da Emir geliyordu ve;
-Ne oldu lan? Dedi.
-Si***r git Emir !!! Dedi Umut.
Umut duvara yaslanmış şekilde bekliyordu. Ve ban sordu;
-Onu mu seviyorsun!! Diye sordu

...
Oy ve yorumlarınızı bekliyorum❤
Sevgiyle kalınnnnnn💞

DOSTLUK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin