1.Bölüm🌙

104 11 13
                                    


İyi okumalar dilerim...

Satır arası yorumlarınızı merakla bekliyorum:))

1.Bölüm...

Kulaklığım dan yükselen şarkı sesiyle terapi buluyordum.İçimde yanan ateşi biraz da olsa dindirecek tek ses.

Onun sesi...

İnsanın içine işleyen o muazzam sesi.
Ondan bana kalan tek şey...Besteleri,
mırıldanma adlı çalışmaları ve sesi.

Onu kaybeli dört ay oluyor. Tam bugün dört ay. Beni nefessiz bırakalı , ışığımı söndüreli ,için de kaybolduğum gözlerini yumalı dört ay.

Tam dört ay önce bugün...

Sadece biraz bencillik yapmıştım. Nereden bilebilirdim ki bir pamuk şekerin onun hayatına mâni olabileceğini.

Dört ay önce...

'Nereye gidiyoruz?'

Uzunca baktı gözlerime,resmen gözlerimde kaybol diyordu bana .Baktım, kayboldum..

'Kendini kaybedebileceğin bir yere.'diye yanıtladı sorumu.

Gözlerinde kayboldum zaten. Daha neresi olabilir ki.

Gözlerini gözlerimden çekip elimi tuttu.
Sahiplenici bir tutuş. Sevdim bunu...

Arabaya doğru ilerlerken peşinden yürüdüm.
Yaklaştığımızda zor da olsa bıraktı ellerimi.
Boşluğa düştüm gibi oldu, ama çabuk toparladım. O şoför koltuğuna ben ise yanındaki koltuğa. Kapımı kapattım ve ona doğru döndüm. Beni izliyordu.

Baktı,baktım.

Arabayı çalıştırıp yola odaklandı. Ben ise ona.Her hareketini izliyordum. Direksiyonu
Kavradığı parmakları indirdi ve elimin üzerine yerleştirdi. Diğer eliyle direksiyonu kavradı.

'Beni izlemekten sıkılmıyor musun?'

Dilimi damağıma vurup şıklattım.

'Sıkılmıyorum.'

Başını hafif sallayıp güldü ve yanağındaki o derin çukurları ortaya çıkardı.

***

'Şuna binelim mi?'

'Olur.'

Evet. Lunaparka gelmiştik ve dediği gibi kendimi kaybetmiştim.Nerdeyse herşeye binmiştik.Çok eğlenceli geçiyor du.

Şimdi de gondola binicektik.Onu en sona sakladım. Neden bende bilmiyorum.

Görevliye biletleri verip koca gondolun içine girdik. Tam arka tarafa ilerlerken bileğimi tuttu.Mecburen ona döndüm.

'Orta da otursak?'diye sordu.

'Ama öyle eğlenceli olmaz arkaya geçelim bence.'dedim bende .

Arka da bulduğumuz boş yere oturduk .
Heyecanlıydım.Ona baktığımda yüzündeki korkuyu görebiliyordum. Komikti .

Gondol yavaşça çalışınca direk elimi tuttu.
Kasılan vucüdü  kahkaha atmaya neden oluyordu.

Gondol gittikçe hızlandı, hızlandı, daha da hızlandı.

***

Gondoldan inmiş el ele lunaparkın içinde yürüyorduk.

AY Işığı...Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin