I'll bet (Slow UD)

Chapter 12.2 ~ Home trip

Chapter 12.2 ~ Home trip

Mitz's POV

Ang layo na naming dalawa mula doon sa pinangyarihan nung bugbugan. At heto, hawak parin ni Clarence yung kamay ko.

"We could stop here." sabi niya habang hinihingal pa siya. Binitiwan rin niya yung kamay ko.

Lumakad lang siya at ako naman, sumusunod lang ako sa likod niya. It's been many years since the last time I was walking behind his back. It was been years na nakatingin lang ako sa kanya sa malayo.

Now, kasama ko siya, oo nga nandito siya pero ang nangyari, nakipag-away lang siya. Sana hindi ko na lang pala hiniling na pumunta siya doon at iligtas kami. Dahil ulit sa akin, napahamak siya.

"Hey, are you listening?" tumingin naman ako sa tumawag sa akin.

"huh?"

"What the f*ck are you imagining? Kanina pa ako nagtatanong kung saan ka nakatira? I'm like an idiot talking here.."

That.. that was the first time I heard him curse.

"Since when did you start cursing?" I said to my mind.

Siguro he just said that because of the pain he have right now. Sino ba naman ang di iinit ang ulo kapag may nararamdamang masakit di ba?

"Ah, sa may tabi-tabi lang.. hehehe, geh, may jeep naman kasi rito na papunta sa amin. At saka yung bag ko naman siguro, kinuha na ni besty.. Um,..thanks pala.. sige bye.." saka ako humakbang palayo.

"Hey, wait a second."

Narinig kong humahakbang ring palapit sa akin si Clarence. Pero ako naman, eto, hindi nakikinig ang mga beautiful and petite kong feet ay hinahayaang lumakad ako ng mabilis.

*beep beep!*

"Wait lang!"

Naramdaman kong humawak siya sa may braso ko. At yumakap sa akin.

"Hey, what's wrong with you? After I saved your back, magpapakamatay ka ngayon sa kalsada?"

"ah..huh? Wa-wala naman. Hindi ako magpapakamatay! Ano ka ba!"

"Wala? Are you a joke? Lutang ang isip mo. Are you sure you could handle yourself?"

"Ako? Lutang ang isip ko? hahah! Sus, hindi ah.. (possibly yes..) Um, anyways..  yung braso mo ba, (sabay nguso ko sa may braso niya) masakit?"

"What do you think? (=__=)"

"Hehhe, um, syempre, masakit.."

And then, ang awkward.... wala man lang nagsasalita sa amin.

"Tsk. Slow.."

Nagulat ako sa ginawa niya. Paano ba naman, bigla niya akong inakbayan. O-H EM G-EEEE!!

"Te-teka!!! >_<"

"Ano?! (=__=)"

"Ba-bakit nang-aakbay ka na?"

"Tsk.. Nosy and freak.."

"Ano?! >_<"

"And.. deaf.. what else should I call you?"

"Hey! >__<" not funny anymore. pero tignan mo ang loko! Ngumingiti mag-isa.

"Just trust me okay? I won't harm you. Ihahatid lang kita sa inyo."

Tapos naglakad na lang siya. Iniwan na lang ako dito nakatunganga.

Ok so, what was that?

Ano ka ba Michelle.. Eh sa loob loob mo kinikilig ka naman.. hahaha! XD

Hahaha! oo nga, first time ito!

Sumabay na lang din ako, but this time sa side na niya. :) mas feel ko ngayong mag WaSiToSi (walking side to side). Hehehe.

Nagstop kami rito sa paradahan ng jeep. Nakatingin lang rin ako sa kanya. Waiting for his next move :)..

"Hey, can't you just stop staring?"

"Eh, bakit ba? Gusto kong magstare eh.."

"Sakay na! Paalis na oh.. kayo magsyota sasakay?" sabi ni Kuyang nagtatawag ng mga pasahero.

"Ah, opo.. tara na Clarence." Pero nakatayo lang siya doon.

Binalikan ko naman siya at sinabi kay kuya mantatawag ng pasahero na huwag na lang pala.. "Hoy, anong problema mo?"

"No-nothing. Are you sure this is safe?"

"Ah... duh.. matagal na akong nagcocommute.. Bakit ikaw ba?"

"i think.. we should just get a cab."

Umiwas na lang siya ng tingin.. hahah! Alam na this! (^_^)

"Aww.. how cute.. huwag kang mag-alala. Di ka naman mamamatay sa jeep eh.. :) first time mo sigurong sumasakay sa jeep noh? Safe yan. Tara na sa next jeep?"

Kaso umiwas na lang ulit siya ng tingin. Pinansin ko naman na hawak parin niya yung braso niya. Oo nga pala. Masakit yung braso niya. Hay! Napaka insensitive mo Michelle!

Mapano na lang siya kung pinilit mo ang kagwapuhan niya sa jeep!

"Ah, taxi na lang pala. Mas mabilis pa pala yun.."

"Huh? I thought -"

"Hep hep! Ako ang uuwi, ako ang iisip ng paraan pauwi. Kaya taxi it is.."

Mga ilang minuto lang,nakauwi rin kami sakay ang taxi.

Nakasandal siya doon sa taxi at crossed arms.. Tinitignan lang niya ako bago pumasok..

"Thanks Clarence (^__^)"

"Michelle Kate Lee! Batang ito talaga! Kailan ka pa natutong umuwi ng ganitong oras?!"

X__X patay tayo diyan. Lumabas mula sa gate yung nag-aalburuto kong tatay!

"Dad?!"

"Anak, naku honey, huwag high blood! Tignan mo may kasama pala siya ayun oh.. gwapo pa man din (^_^) boyfie mo?.."  lumabas naman si mommy dearest ko. Napansin rin niya si Clarence.

"Anong boyfie? Honey, ang bata pa ng anak natin!"

"Good evening. Inihatid ko lang po si Michelle.. sige.." 

"Aba bastos ito ah.." sabi naman ni daddy na halatang pasugod! Naku naman! Mapapaface palm na lang ako ng di oras rito. Sobrang protective naman kasi si dad!

"Honey, hayaan mo na,.. teka lang.. oh dear! >__< oh dear talaga! sandali lang!" tapos nagtatakbong lumapit si mom kay Clarence.

"Nangyari dun?" tanong ni dad sa akin.

"Gwapo po kasi siya kesa sa inyo :3 malay niyo, parehas kami ng taste ni mommy dear" hehe, bastos na bata.

"tsk..mas gwapo ako noh.."

"hehe, sabi nio eh.. :D" Ang galing talagang magjoke ni Daaaaddd!

"Naku! Dugo ba yan?" ang sabi ni mommy nung mahawakan niya si Clarence.

Dugo?! Nakita ko rin yung tinutukoy ni mom na dugo. Sa may balikat na part. Bakit hindi ko ito agad napansin?!

"Oh noh!! Clarence!"