PART 7

120 8 0
                                    

Aradan 1 hafta geçti ama ben hâlâ o günün şokunu atlatamadım. O çocuk bir haftadır okula gelmiyor onun için korkuyordum umarım iyidir. Ve yine bir pazartesi günündeyim iki gün rahat bir uyku uyuyabildim okula gittiğim de o günün ki kişi gördüm yüzünde hâlâ morluklar vardı. Hemen yanına gittim.

Ben: Günaydın
Ali: Günaydın
Ben: Ben Ayten
Ali: Ben de Ali
Ben: Yüzüne ne oldu?
Ali: Kaza geçirdim.

Üstüne fazla gitmek istemedim ama merak ediyorum niye dayak yediğini, ne yapmış olabilir ki? Yaptığı yanlışsa da ona şiddet uygulayarak yanlışından döndürmek en büyük yanlış olur birisi bunu o zorba herife söylemesi gerek.

Bugün amcamlara gitmem gerekiyor Elifin kayınpederleri onu ziyarete geleceklermiş. Yengemlere yemeklerde yardım edeceğim, Elif çok heyecanlıydı nişandan sonra ilk defa Cihanı görecekti. Ve misafirler geldiler,hoppala yine o ne işi var bunu burada? Elif onlara hoşgeldiniz dedikten sonra mutfağa geldi, bu çocuğun kim olduğunu öğrenme vakti geldi.
Ben: Elif Cihanın yanındaki kim?
Elif: Şervan. Cihanın kardeşi
Ben: Hımm anladım
Elif: Babaları bir anneleri ayrı
Ben: Nasıl yani?
Elif: Cihanın annesi vefat ettikten sonra kayınpederim Şervanın annesi ile evlenmiş.

Sonunda gizemli çocuğun adını öğrenebildim Şervan güzel isim. İçerde bunaldım dışarı çıktım  yengem beni çağırdığı için içeriye geçtim içeriye girdiğim gibi birisi ile çarpıştık kim olduğuna bakmak için başımı kaldırdım, kaldırmaz olsaydım çarptığım kişi Şervandı. Şervan bana bakıp tebessüm etti.
Şervan: Pardon küçük
Ben: Önemli değil. Ve bana küçük deme
Şervan:Niye?
Ben: Küçük değilim de ondan
Şervan: Hımm büyük musun?
Ben: Evet 18 yaşındayım
Şervan: Doğru büyükmüşsun. Büyük hanım adın ne?
Ben: Ayten
Şervan: Güzel isim. Bende Şervan
Ben:Memnun oldum
Şervan: Bende.

Yengem yine seslenince mutfağa gittim Şervan ise bahçeye. Yemekleri yedikten sonra ben gitmek istedim, dışarı çıktığımda Şervanı gördüm sigara içiyordu bahçeden çıkacakken bana seslendi
Şervan: Büyük hanım!
Ben: Benim adım Ayten lütfen adımla seslen bana bir daha ki sefere.
Şervan: Peki. Gidiyor musun?
Ben: Evet
Şervan: Ama çok ayıp! Misafirler hâlâ evdeyken gitmen hiç doğru değil
Ben: Benim misafirlerim olmadığı için sıkıntı yok
Şervan: Sigara içiyor musun içiyorsan gel birlikte içelim
Ben: Arada sırada içiyorum
Şervan: İçelim mi? Yanlız içilmiyor bu melet
Ben: Eve geç kalacağım
Şervan: O zaman söz ver bir gün sigara içeceğiz
Ben: Bir çok kahve sözü vermişliğim var ama hiç sigara içme sözü vermedim.
Şervan: Normal insanlar bunu yapar. Bence ikimiz de normal değiliz😉
Ben: Ben normallim de seni bilmem.

Bugün ki kişi ile o günkü kişi aynı mı? Bu çocuğu çözmek çok zor çok...

HAYAL SEVGİLİM...(TAMAMLANDI)Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin