🌸Misal-i Muhabbet 🌸

3.《KARŞILAŞMA》

Beklenen gün gelmişti,sabah alarmdan önce uyandım bugün her şey açığa çıkacaktı, ve ben çok kararlı bir o kadar inançlıydım. Davayı alacağımıza, kardeşimi ve daha birçok işçinin hakkını savunacaktım
ailecek adliyeye gittik duruşma başladı. Hâkim'e ve karşı tarafa etkili savunmamı sundum. Davalı ve davacıları dinlendi.Onların avukatları yalanlamaya çalıştı , ama bizim güçlü kanıtlarımız vardı , ortam biraz gerildi hakim 20 dk ara verdi ,dışarı çıkıp beklemeye başladık annem , nermin anne kızlar ve acar hepsi davanın sonucu heyecanla bekliyorlardı , yirmi dk ara bittikten sonra içeri geçtik
hâkim son kararı söyledi. Haklı taraf olarak ve yasalara göre de karşı tarafa cezayı sundu. Davayı kazanan taraf biz olduk. Bzimkilere baktım nermin anne ve annem sevinç gözyaşı döküyorlardı kızların ve acarın gözlerinin içi gülüyordu ,Kardeşimin hakkını savunmuştum. Masum insanları savunmuştum gözüm de damlayan yaş ise adalet ve sevincimdi. Gökhanı bir hiç uğruna kaybetmiştik. "Toplumda en büyük güveni her şeyin sonunda adil bir mahkemenin bulunabileceği inancı sağlar." Ben gerçeği savundum ve kazandım. Nermin annem bana sarılarak ağladı başaracağını biliyordum yavrum dedi. Ailecek evimize geldik. Bu gün çok yorucu geçmişti ama değmişti. İki annemin ve acarın haftalar sonra yüzleri gülmüştü. Buna değerdi akşam yemeğinden sonra odama çekildim. Derin bir uykuya daldım, güneş ışığının gözüme vurmasıyla uyandım. biraz bir şeyler atıştırdım, işe gitmek için yola koyuldum.

Dava sonrası Aras Behramoğlunun şirketinin itibarı sarsılmıştı her yerde bu dava konuşuluyordu. Bazı anlaşmaları iptal olmuş tüm mecmualarda resimleri ve adı geçiyordu. İstanbul'a geldiğinden beri dışarı dahi çıkmamıştı. Kendini sessizliğine bürümüş düşünüyordu. Acaba Aras vicdanıyla mı savaşıyor? yoksa aklından bir şeyler mi planlıyordu. serkânın getirdiği bilgilerden sonra ne düşündüğünü kimseyle paylaşmaz oldu. Evdeki yardımcıların çoğu erkekti çünkü bayanlarla çalışmayı hiçbir zaman ön görmemişti. odasına gelen yardımcıları kendi çağırmadığı taktirde istemiyordu. Odasının duvarları dair her şeyi siyahtı kendisi de siyahlığa gömülmüştü. evdeyken odasının perdelerinin açılmasını istemiyordu. Akşam olmuştu hala odasındaydı hiçbir yere çıkmıyor yemek yemiyordu. Kendini içkiye vermişti. Babasının ölümünden sonra ilk defa böyle olmuştu. Bütün gece uyumamıştı sabah erkenden havuz sporunu yapmış odasına yardımcıdan filtre kahve istemişti duş aldıktan sonra en sevdiği renk olan lacivert takımını giydi kıyafetlerini çoğu laciverti sabah kahvaltısı yapmayı sevmezdi evden çıktı şoförüne gideceği yeri söyledi...

beril işe gitmek için arabasına bindi biraz ilerledikten sonra siyah bir araba önünü kesti beril arabayı durdurdu camı açtı , ne istiyorsunuz beyefendi yolu açar mısınız , adamlar arabadan inmesini söylediler, beril inmemekte ısrarcıydı fakat adamlar zoru kullanmak zorunda kaldılar berili arabadan indirdiler, eşkıya mısınız polis çağırmadan gidin buradan. Adamlar zorla berili arabalarına bindirdiler ,bu yaptığınız adam kaçırma sizi şikâyet edeceğim diye bağırıyordu.
Berili içi boş ama şık bir restoranda getirdiler, beril adım adım ilerken arkası dönük kişinin kim olduğunu merak ediyordu. Arkası dönük olan adamın yanına kadar getirdiler ,ve beril o an nefes alamadığını hissetmişti, onu görünce acılarının intikamı ve kardeşi gelmişti.

"Affetmek ve unutmak iyi insanların intikamıdır."

○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○○
İyi okumalar oy ve yorumlarınızı bekliyorum.😊