GİZEM

karanlık

Arkama bakmadan koşuyordum.kolumda hisettim acıyla geri cekildim.ve sert bir govdeye carptım başımı kaldırdımda 25 yaşlarında gorunen gözleri gozlerimle aynı renkte olan bir adam gordum cok sinili gorunuyordu.kendimi topalıyıp kolumu cektim."ne yaptınızı sanıyorsunuz." dedim tam gideceken tekrar kolumu tutu ve konuşmaya başladı."O adam sana ne yaptı! O adamı oldurecem o kimki kardeşimi aglatıyor"dedi.neye ugradımı şaşırdım az once kardeşimi dedi.  hayır hayır yanlış anladım. gözlerim kararmaya başladı ve bir an kedimi yerde buldum gerisi tamamen karanlık.                               Ateş'ten                                                     ben Ateş demir 25 yaşındayım.ben daha 7 yaşındayken kardeşim,düşmanlarımız tarafından kacırıldı.babam son nefesine kadar kardeşim olan sedef'i aradı. ona olmeden önce bir söz verdim kardeşimi bulup onu kacıran düşmanlarımız bunu yaptıklarına bişman edecegim dair söz verdim. Babam öleli 5 yıl oldu.koltukta bunları düşünürken Gelen bir telefonla kardeşimin Rusyada bir ayaşın yanında eziyet gordunu ogrendimde kan beynime sıcradı. Ailemize ait olan özel bir ucakla Rusyaya gedim. Yanımda aldıgım bir kac adamla kardeşimin kaldıgı eve geldim.İcerden bagırma sesleri geliyordu.Bir den kapı acıldı ve kardeşim dışarı fıladı onu gordugum an gözum dondu sacı başı dagılmış cıplak ayaklala yan sokak saptı .Adamlara emir verip arkasından koştum ve onu kolundan yakaladım. Once şaşırsada kolunu hemen cekti bişiler söylesede onu duyamadım cok sinirliydim . "O adam kim sana ne yaptı. Onu oldurecegim o kimin kardeşini aglatıyor"dedikten sonra birde bayıldı. Onu kucagıma alıp arabaya bindirdim onu en yakın hastaneye goturdum.onu odaya aldılar nerdeyse bir saatir burdayın ve daha kardeşimin nasıl oldun bilmiyorum. Doktor odadan cıktını gorunce yanına gittim."doktor kardeşim nasıl "dedimde konuşmaya başladı."beyfendi sakin olun. Şu an kardeşiniz iyi ama karnına aldıgı darbeler sonucu bayılmış"dedin de ne ye ugradımı şaşırdım. onu bu hale gettiren adamı hemen oldumeyecem ona tulu tulu işkenceler yapacam...yarım saat sonra kardeşimin uyadıgını soylediklerinde yanına gittim.onu gordumde tıpkı anneme benzedigini fark ettim. Koyu mavi gözleri, beline kadar inen kumral sacları,duzgun yuz hatlarıyla tamamen anneme benziyordu. Ona yaklaştımda korkan gözlele bana bakıyordu.eliden tutum yanına oturdum gözlerinin icine bakıp konuşmaya başladım."biliyorum beni tanımıyor ve korkuyorsun ama korkma ben seni öz abinim"dedim.
bişi soylemiyince devam ettim."sen 4 yaşındayken seni bizden kacırdılar.babam birlikte seni her yerde aradık ama bulamadık. Babam son nefesine kadar seni aradı.iki gün önce gelen bir telefonla senin Rusyada oldugunu ogrenince hemen seni almaya gedim.seninle bilikte Turkiye geri donmek icin"dedim. Gözlerinin icine baktımda aglamaya başladı."aglama Allah kahretsin aglama bidaha aglamana izin vermicem, hem annem seni bekliyor''dedim gozleri buyudu bir an ve konuşmaya calıştı"be..benim bir annemi var!"dedi . Ona gulumseyip hafifce başımı saladım o an gozlerindeki sevinc gorunmeye değerdi. Taburcu olma işlemlerini haledip arabaya bindik. Arabada hiç konuşmadı.haklı sonucta beni tanımıyordu. Hava limanına geldimizde ona sarılıdım şaşırsada bir tepki vermedi.bilikte ucağa bindik yaklaşık 18 saat sonra istabula iniş yapmıştık. Onu tekrar arabaya bidirip eve dogru surdum.yaklaşık yarım saat icinde evin kapısında durduk. Kardeşim bana baktını hissedince bede ona dogru dondum ona guven veren bir sesle"her şey daha guzel olacak seni asla ama asla bırakmıyacaz hade annem seni bekliyor"dedim.