AFRA

7.bölüm

Dışarı biraz hava almak için çıkmıştım kapalı alanları pek sevmem zaten daralırım Leyla hanımın saçları bozulduğu için 1 saat sonra çıkacaklarmış. Güneş batmaya başlamıştı denizle birleşince daha da bir güzeleşmişti manzara
"Afra?"
Birinin bana seslendiğini duyunca arkamı döndüm tam karşımda Mert denilen o çocuk vardı. Biraz geriye doğru adım attım. O da bu hareketime karşılık geriye doğru gitti.
"Seni rahatsız etmek istememiştim." dedi.
"Yok estağfurullah" dedim.
"Ben sadece arkadaş olmak istemiştim" dedi. Pek erkek olarak arkadaşım yoktu.
"Adem" dedi nefesini vererek ama o da denize bakıyordu.
"İyi adamdır"
"Biliyorum"dedim. O ise buna karşılık güldü.
"Sende seviyorsun?" dedi
"Kimi?"
"Ademi" ses çıkarmadım belki hayır desem bu bana yavşıyacaktı.
"Afra burdamıydın" bu kalın ses Adem abiye aitti alışmıştım artık biriyle konuştuğum zaman hep biryerlerden çıkıyordu. Merti görünce biraz kaşlarını çatsada
"Sahneye çıkıyorlarmış birazdan" dedi.
"Sonunda" dedim ve içeriye doğru yöneldim ama ikside yerinden kıpırdamıyordu tek kaşımı kaldırarak "Gelmiyormusunuz?" diye sordum
"Geliyorum" dedi Adem abi ve peşime takıldı aslında kasten sormuştum çünkü Adem abi merte öldürücü bakışlar atıyordu.
Biz içeri girdiğimizde Babamlarda salona giriyordu.
Gerçekten güzel bir kadındı Leyla abla dışı güzeldi içini pek bilmesemde pek ümidim de yoktu. Babam ise çok mutluydu. Acaba annem görüyor mudur bababamı? Üzülüyormudur? Kalbi acıyormudur? Benimki gibi. Gözlerim dolmuştu belkide annem mutludur kocası evleniyor mutlu diye. İnsan sevdiği mutlu diye mutlu olur mu ki olsa bile canı yanmaz mı?
Ah be güzel Annem keşke daha çok görebilseydim seni belki acını hafifletirdim.

Annem 12 yaşında evlenmiş Harun diye biriyle o adam ise 20 yaşındaymış o bile küçükmüş Dedem olacak o pis herif parayla vermiş kızını parayla satmış benim güzel annemi. Nasıl yapabilmiş? nasıl acımamış canı?
Annem 23 yaşına kadar o adamdan dayak yemiş işkenceler çekmiş kaç kere öldürmeye çalışmış kendini ama her defasında kurtulmuş. Bir gün annem hamile kalmış o pis adamdan ama o pis adam bir gece yine içkili bir şekilde gelmiş. Annemin karnını  yumruklamış,tekmelemiş kanlar içinde yatan annemi de komşular kurtarmış annemin çığlıklarını duyup koşup gelmişler. Çok kan kaybeden annemi zar zor kurtarmışlar ama bebeği kurtaramamışlar. Zaten psikolojisi bozuk olan annem tamamen delirmiş hastaneye yatırmışlar onu 1,5 sene de orda kalmış sonra çıkarmışlar ve tekrar o pis adamın evine gelmiş başka gidecek yeri yokmuş ki kaçsa da o adam onu her yerde bulurmuş.Yine de orda da çok kalmamış. Kaçmış denemek istemiş.

Büyük bir cesaretle kaçmış evden ama yine de başını sokabilecek ne bir ev ne çalışabilecek bir iş bulabilmiş.Sokakta kalmış 2 ay boyunca açlıkla susuzlukla savaş vermiş. Birgün babamın iş yerinde iş görüşmesine gitmiş. Babam çok ilgilenmiş annemle sonra zamanla birbirlerine aşık olmuşlar.Sonra ise evlenmişler.
Annem hep çok korkardı bahtın benim gibi olmasın kızım deyip dururdu. Selma abla anlattı bunları da bana.

Gözlerimden yaşlar süzülmeye başlamıştı. Dayanamayıp dışarıya çıktım. Hıçkıra hıçkıra ağlamaya başladım. Ama benim ilk hayalim anneme bunları yapan o pis herifi bulmak.

Harun denen o pis herif babam, annemi işe aldıktan sonra babamı da öldürmeye karar vermiş meğerse annemi kim işe alırsa onu öldürmekle tehdit ediyormuş o yüzden 2 ay iş bulamamış.Bir gün babam iş yerindeyken babamı da öldürmeye çalışmış ama amcam ve dayım orada olduğu için kurşun sadece sıyırmış. Sonra babam o adamdan şikayetçi olmuş 10 yıl içerde yatmış babamı öldürmeye çalıştığı için ve anneme kötü şeyler yaptığı için ama içim soğumuyor bu kadar işkence sadece 10 yıl mı yatacaktı? Belkide çıkmıştı .

İçeri geçtiğimde babamla Leyla hanım dans ediyorlardı. Ağladığım için gözlerim kızarmıştı lavaboya gidip yüzümü iyice yıkadım. Sahranın yanına geçip oturdum. Ağladığımı fark etmişti sanırım. Suratıma bakıp acı bir tebessümle baktı gözlerime sonrada sarıldı. 5 dakika boyunca öylece sarıldık sonra omuzuna yattım. Hiçbir şey sormadı anlamıştı çünkü
Dalmış yere bakarken bana doğru iki çift ayağın yürüdüğünü fark ettim. Tam önüme geldiğinde
"Afra" diye seslendi. Kafamı kaldırıp baktığımda iki masmavi göz bana bakıyordu. Hemen doğrulup
"Sen iyimisin?Öyle aceleyle çıktın. Telefonlarımı da açmadın. Bir şey olmadı değil mi?" diye sordum.
Gülmeye başladı.
"Dur sakin ol. İyiyim"
"Peki niye öyle aceleyle çıktın?"
"İşim vardı." dedi umursamazca
"Ne işi?"
"Sen benim kardeşim değil miydin? Sevgilim olmaya mı karar verdin?"
"Yoo" devam ettim "Hem ben seni merak ettim insanlar kardeşlerini merak ederler tabii odunlar hariç" dedim son cümleyi ona dediğim anlasın diye.
Bu tartışma Sahranın yanında olduğu için o şaşkın gözlerle bizi izliyordu. Mehmet kafasını çevirip oraya doğru bakınca Sahra tebessüm edip hemen kafasını eğdi.
Mehmet ise
"Merhaba" deyip el sallamaya başladı. Bende kahkaha atmaya başladım. Mehmet kulağıma doğru eğilip
"Kim bu kız?" diye fısıldadı
"Arkadaşım" dedim bende aynı sessizlikte biraz düşündükten sonra
"Bana ayarlasana" dedi gülerek. Göğüs kafesine dirseğimle vurup 'Yok artık' bakışı attım.
Tabi canı acımış olacak ki
"Elinin bu kadar sert olduğunu bilmiyordum" diye yakarmaya başladı.
Ben ise zafer kazanmış gibi dişlerimi göstererek gülümsedim.
"Sohbetiniz bol olsun"
Arkamı döndüğümde babamla karşılaşmak garibime gitsede bana doğru gülümsüyordu.
"Teşekkürler baba" dedim bende aynı gülümsemeyle. Ne olursa olsun o benim babamdı içim buz kes'se bile onun gülüşü eritiyordu tüm buzları.
"Ekreeem gel hayatım" diye bağırdı Leyla hanım beni görünce de yüzüne sahte bir gülümseme yerleştirdi. Babam ona bakarak elini bir dakika der gibi gösterdi

"Gidiyorum ben" dedi.
"Tamam"dedim ve oturduğum sandalyeme geri döndüm.
Dans eden insanlara bakarken Adem abinin de bir kızla dans ettiğini fark ettim Kim di ki o kız? Niye Adem Abi'yle dans ediyordu? Onlara doğru bakarken Adem abi ona baktığımı fark etti ve dans etmeyi bıraktı. Bende kafamı hemen eğip başka tarafa bakmaya başladım neden yumruk yemiş gibi hissediyordum? Neden boğazım acıyordu? Neden ağlamak istiyordum? Hiç bir sorumun cevabını bilmiyordum. Ama burdan hemen gitmek istiyordum. Ben bu düşüncelerdeyken yanıma bir sandalye çekildiğini fark ettim. Ne oraya baktım nede bir şey dedim.
Birkaç dakika sonra
"Afra" dedi şuan hiç konuşmak istemediğim insan
"Efendim Adem abi" dedim. Kafamı kaldırmadım onun tarafına da bakmadım eğer bakarsam ağlardım çünkü
"Kızdın mı?"
"Neye?" dedim. Neye kızmam gerekiyordu ki?
"Selinle dans ettik ya"
"Adem abi ben senin hayatına karışamam ki" dedim.
"Karışırsın" dedi.  Bir şey demeye kalmadan Silah sesiyle ikimizde neye uğradığımızı şaşırdık.
______________________________________

Merhaba hepinize! ❤
Nasıl gidiyor kitabımı beğendiniz mi?
Yorumlarınızı ve oylarınızı eksik etmeyin☺