MY AMNESIA BOY : Retrieving His Memories (UNDER HEAVY EDITING)

LOST CHAPTER

LOST CHAPTER 

JULIA'S POINT OF VIEW

" Mahal mo ung tao pero bakit pinabayaan mo nang ganun ganun lang ?! " sigaw sa akin ni Jerwin pero hindi ko siya pinansin. Huminga ako nang malalim at ininom ang alak sa harap ko. Sanay na ako sa mga leksyon niya kaya hindi na bago sa akin ang pagbubunga-nga niya sa akin. 

" Answer me Julia , bakit mo siya pinakawalan ? " taas-kulay niyang tanong sa akin. Humbug oy ako ng lakas ng loob atsaka sinagot siya. 

" Mahal mo ko pero hinayaan mo lang ako magpakabaliw sa iba ? Quits kang tayo kaya pwede ba ? Manahimik ka muna ? !" bulyaw ko sa kanya. That made him shut up. Tsss. He better watch his words or else..ugh ! look who's talking , kala mo hindi pa niya nagagawa ang mga sinasabi niya. Tch.

" L-lasing ka na...Tigilan mo na yan.." napatawa ako nang mahina nang mapansin ko ang pamumula ng tenga niya. Tch , kinilig ang mokong. Whatever..

Umiiwas siya ng tingin at pinigilan ko ang pagtawa nang mapansin kong namumula na rin ang buong mukha niya. Hindi ko alam kung bakit nagagawa ko pang tumawa sa mga oras na to. " Ano ba kasing pumasok sa kukute mo at nagawa mong pa kawalan ung mokong na yun ?" bulong niya pero narinig ko ito. 

" You will never understand Jerwin--" 

" Then make me understand everything Julia.Tell me every single detail,I'll listen, I promise. " sabi niya atsaka umupo sa stool na nasa tabi ko. 

" I will never defeat her. Hinding-hindi ko mapapantayan si Bianca." At sabay nun ang pagtulo ng luha ko. Pinipigilan kong humagulgol at nilakasan ang loob ko.

" I can see how happy he is when he's with her . I can see how he acts whenever she's around. Talong-talo ako kay Bianca kahit na nakalimutan siya ni Adrian. The truth is , matagal ko nang na papansin na meron nang namamagitan sa kanila..."

Nanatiling tahimik si Jerwin sa gilid. He's always doing that everytime I'm having a problem. Lagi siyang handang nakikinig and that's what I like about him. At sanay na siyang gloomy ang atmosphere sa pagitan namin. 

" I know someone can make him happier than I can and I was really frustrated when I found out that that someone was Bianca..Walang-wala talaga ako kumpara sa kaniya sa umpisa pa lang.Kaya kahit anong gawin ko , hindi talaga mapapasaakin si Adrian because they were really meant to be..."

"That's why I let him go...pinakawalan ko na lang siya ksa alam kong mas sasaya siya kasama si Bianca. Kasi alam kong mas mamahalin niya si Bianca keysa sa akin..." at sabay nun ang biglang pagtulo ng luha ko. Hindi ko na natiis ang sakit , sumabog na ako...hindi ko na kayang pigilan ang paghagulgol sa kawalan..

Ang alam ko na lang ay nasa mga bisig na ako ni Jerwin. Hinigpitan niya ang yakap niya sa akin at naramdaman kong hinalikan niya ang ulo ko. 

" H-hindi ko akalain na magagawa ko yun. H-hindi ko alam kung kakayanin kong mawala siya--"

Napatigil ako sa pagsasalita. Hindi ko alam kung ano ang i-rereact ko the moment he kissed me. He cupped my face and pulled me tighter , deepened the kiss..

" J-jerwin--"

" It hurts to see you crying because of another guy...P-please stop...I-I'm here. I-I can be yours.. I can love you more that he loves you--P-pwede bang ako na lang ?" 

Napaiwas ako ng tingin nang makita ko kung gaano kaseryoso ang tingin niya sa akin. Hindi ko alam kung anong isasagot ko sa kanya.Inilayo ko ang sarili ko sa kanya at derechong ininom ang alak sa harap ko...

"Julia--"

" I don't want to hurt you---H-hindi ko pa kaya--" 

" T-tiisin ko muna..Kahit gawin mo kong panakip-butas ok lang..S-subukan lang natin please ?--" hinawakan niya ang mukha ko kaya napaharap ako sa kanya at nagtama ang mga mata namin..