Never Been Hurt || A New Life

Episode 4. "Mr. & Mrs. Malik."

Küçük bir aralık buldum ve mobilden kısaca sevimli bir şeyler yazdım. Yazım yanlışı varsa affola.

Desteğinizi için çok teşekkürler! İyi okumalar. <3

Bölüm 4. "Bay ve Bayan Malik."

Gözlerimi araladığımda burası her sabah uyandığım beyaz odam değildi. Evet, beyazdı ama o tanıdık eşyalar, tanıdık yatak örtüleri yoktu.

Yanımda tanıdık olan tek şey Zayn ve kokusu.

Birlikte olduğumuz zamanlardan sonra hemen banyo yapmak istediğimi biliyordu. Çünkü nedensiz bir şekilde rahat edemez, kendimi garip hissederdim. Dün gece uyuduktan hemen sonra beni uyandırdı ve güzel bir duş aldırıp üzerimizi giyindik.

Başı, karnımda elleri belime sarılı ve bacakları bacaklarıma dolanmıştı. Saçlarından gelen yoğun çikolata kokusu ciğerlerimin bayram etmesini sağladı. Bir süre sonra burnum kokuya alıştı ve hissetmez oldum. Bu hoşuma gitmedi.

Amacım O'nu rahatsız etmeden kalkıp mutfağa inmekti ama ben kıpırdanınca kafasını oynattı ve gözlerini açtı. Etrafı inceliyordu. Eminim o da benim gibi nerede olduğunu idrak etmeye çalışıyordu ve bu uzun sürmedi. Kafasını kaldırıp yeni uyandığı için kısık olan gözleri ve boğuk sesiyle konuştu.

"Günaydın."

Gülümsedim. Ellerini belimden çekti ve kafasını kaldırıp kendini benimle aynı hizaya getirdi. "Ne zaman uyandın?" esnedi, elini gözüne attı ve ovalamaya başladı. Bu haliyle tıpkı küçük bir çocuk gibi görünüyordu."Çok olmadı." dedim hayran hayran O'na bakarken. Elini nihayet gözünden çektiğinde bana baktı ve O'nu böyle izlediğimi görünce gülümsedi.

Gülüşü ile etraf aydınlandı. Renkler daha parlak ve daha canlı oldu. Hayat, o güldüğü sürece kesinlikle daha güzeldi.

Ellerimi yanağına yerleştirdim. Eli belime gitti ve beni kendine çekerken kıkırdadı.

Dünyadaki en güzel melodi.

"Neden o kadar güzel bakıyorsun?" Gülümsedim. Dudağımı ısırdım ve kahve gözlerimi ela gözlerine diktim. "Sana baktığım için olabilir mi?" Gözlerinden büyük bir sevgi dalgası geçti ve dudaklarını benimkilere bastırdı. Ellerimi yanaklarına yerleştirdim ve öpücüğünü derinleştirirken ona katıldım.

Geri çekilen ilk taraf O oldu ve alnını alnıma yasladı. "Seni seviyorum Bayan Malik." dedi gülerek. Dediği hoşuma gitmişti. Gülümsedim. "Bende seni Bay Malik." Sesli bir şekilde güldü ve saçlarıma dudaklarını bastırıp bana sıkıca sarıldı.

Ait olduğum yer kesinlikle burasıydı.

***

"Ne demek okulu dondurup şirkete bakacağım?" Zayn bilgisayar başından kalktı ve koltuğa  oturararak bana bakmaya başladı. "İş kadını olmak istiyorum." dedim önüne gelip kollarımı göğüsümde kenetlerken. Bir yandan da somurtmayı ihmal etmiyordum.Kolumdan tuttu ve beni kucağına, koltuğa doğru çekerken konuştu. "Boş ver iş kadınlığını. Benim kadınım ol yeter."

Kucağına tam olarak yerleşmemi sağladı. Dediği şey çok fazla hoşuma gitsede romantik cümlelere hemen pes etmek yoktu.

Burnunu iki parmağım arasına sıkıştırdım. "Beni bu sözlerle kandıramazsınız beyefendi." Kafasını geriye çekip burnunu kurtardı. "Ben bir bakışımla seni kolayca kandırabilirim güzelim." dedi ve göz kırpıp yanağımı uzun uzun öptü. "Ah, Zayn! Hadi ama. Sadece şirkete gideceğim ve oradaki işleri denetleyeceğim. Evet demek bu kadar zor olmamalı?" Sırıttı ve kafasını iki yana sallarken "Fikrinden vazgeçmek bu kadar zor olmamalı?" dedi. Beni taklit etmesi sinirimi bozmuştu.

"Zayn." dedim hafiften cilve yaparak. Güldü. "Efendim?" Başımı yana eğip sevimli görünmeye çalışarak "Lütfen?" dedim. Gozlerimin içine bir süre baktıktan sonra gülerek "Tamam, peki." dedi. "Teşekkür ederim!" Cırlayıp boynuna sarıldım. Ellerini belime yerleştirdi. "Rica ederim." dedi yavaştan. Geri çekilip dudaklarına minik öpücükler kondurdum. "Fazla değerlisin biliyorsun değil mi kocacığım?" Beni koltuğa yatırıp dudaklarıma abanmadan önce fısıldadı.

"Bilmediğim bir şey söyle."