PERRIE'S POV
Kinakabahan ako habang pahakbang balabas sa building na ito ilang taon din pala . Tinignan ko bawat kwarto at tinitignan ko bawat pangalan na nakalagay pati memories unti unting bumabalik sa akin .
" Ate Perrie .. "
" Ohh ? angeline ? " nakaluhod ako sa harap ng pinaka batang kasama ko dito
" Aalis kana po dito ? " tanung niya habang pinag lalaruan niya ang mga daliri niya
" Oo aalis na ako ee kailangan "
" Iiwan mo na po ako ? Sino na mag tatali ng buhok ko "
" Line ? Andyan sila Ate Penny mo at sila Mam nicole "
" PERO IKAW GUSTO KO MAG TALI NG BUHOK KO ! "
Halos maiyak ako sa nakita kong emosyon niya . Niyakap ko na lang siya
" Babalik ako Angeline , pangako ko yan "
Tumayo na ako para simulan mag lakad ulit unti unti na ako sa gate pakiramdam ko may humihigit sa akin pabalik sa kwarto na minsan ko nang naging tahanan sa loob ng limang taon .
—————
JAM'S POV
" LUMAYAS KA SA PAMAMAHAY NAMIN WAG NA WAG KANG MAG PAPAKITA SA AMIN ! YOU'RE A DISGRACE OF THIS FAMILY " galit ang makikita ko sa mata ng papa ko walang ibang galit at ako ? Kahit isang luha walang gustong pumatak kinuha ko ang gamit ko pero nagulat ako ng hawakan ako ng bunso kong kapatid
" Ate jammy wag mo ako iwan huhuhu wag ka umalis " yakap niya ako habang naiyak
" Janny aalis lang si ate pero babalik din ako promise babalik ako pag maipag mamalaki na ako nila Papa "
" Ate ako proud ako sayo.Wag mo ako iwan please"
" JANICE ! LAYUAN MO YANG ATE MO " sigaw ni papa . Isa isa ko sila tinignan si Mama , Janice at si Papa.
" Sige na Janny babalik si Ate promise "
" ATEEEEEEEE ! "
Sa huling pag kakataon sinulyapan ko ang bahay na tinirhan ko sa loob ng 18 years mabubuhay ako ng mag isa kailangan ko kayanin . Babalik ako pag maipag mamalaki na nila ako .
----------
MARCUS'S POV
" ANO BA YAN MARCUS SIMPLENG EDIT NG PICTURE HINDI MO MAGAWA ILANG BESES NA YAN "
kasabay ng pag hampas ng tito ko sa lamesa kung saan nakalagay ang computer .
" Sorry po tito " naka yuko kong sabi dahil alam ko sa sarili ko na maraming beses na nangyari ito .
" PURO SORRY MALULUGI AKO SAYO ANO BA ! "
pag duduro niya sa akin sa noo ramdam ko ang galit niya dahil halos ibaon na niya ang daliri niya sa noo ko .
" Uulitin ko na lang tito " Maluha luha kong sabi sa kanya .
" WAG NA MAS MABUTI PA UMALIS KA NA LANG PABIGAT KA LANG DITO " napatingin ako sa tito ko sa gulat ko ngayon lang niya sinabi sa akin yun. Wala akong ibang mapupuntahan dahil wala akong alam na ibang kakilala bukod kay Tito .
" Tito wala akong ibang matitirhan " piyok na sabi ko at anumang oras ay iiyak na ako .
" WALA AKONG PAKEALAM " tinulak niya ako mula sa pag kakayakap ko sa kanya at pinang dilatan niya pa ako ng mata .
" Tito .. " umiiyak ko sabi sa kanya .
" NAKU MARCUS UMALIS KA NA LANG! " narinig ko ang boses ng pinsan ko bakas ang tuwa sa mukha niya
" Pero tito please po " naka luhod kong sabi sa tito ko patuloy ang pag agos ng luha ko .
" UMALIS KANA DITO LUMAYAS KA DITO " galit niyang sigaw kasabay ang pag sipa nito sa akin na lalo ko ikinaiyak ang sakit . Wala na akong ibang mapupuntahan siya ang kumukop sa akin .
Wala na ako nagawa niligpit ko lahat ng gamit ko , kinuha ko rin ang ipon ko , mabuti na lang mabait sa akin ang asawa ni tito ang binigyan niya ako ng pera . Tuluyan na akong lumabas sa bahay kung saan tumira ako ng sampung taon .
"Babalik ako at sisiguraduhin kong hindi na ako pabigat"
----------
JEM'S POV
" WAG KANG MAG MALAKI DITO JEMICA ! INAMPON LANG KITA AT ANAK KA SA PAG KADALAGA NG NANAY MO " duro duro akong tiro ng tinuring kong Ama .
" Hindi ko pinilit ang sarili ko sa inyo" sagot ko sa kanya akala ata niya papatalo ako .
" JEMICA ! WALA KANG UTANG NA LOOB PINALAKI KA NG PAPA ANDRES MO TAPOS GANYAN ISUSUKLI MO ! SAAN BA KAMI NAG KULANG" sigaw sa akin ng Mama ko naririndi na ako .
"HINDI KO HINILING LAHAT NUN KUSA NINYONG BINIGAY LAHAT YUN. KAYA WAG NINYONG ISUMBAT NA PARANG KASALANAN KO PA" inis kong sagot nakakainbyerna na .
"WALA KANG MODO ! LUMAYAS KA DITO" sigaw ni Andres . Pumasok ako sa kwarto ko at niligpit lahat ng gamit ko .
" JEMICA SAAN KA PUPUNTA ?!" tanung sa akin ni mama pag labas ko ng kwarto . Anak ng ? Pinapalayas nila tapos ganun .
"Sabi ninyo lumayas ako , ito na ohh ginagawa ko na " taas kilay kong sabi
" ABAT IKAW PA TALAGANG NAG MAMALAKI . EDI LUMAYAS KA WAG NA WAG KANG BABALIK DITO" Halos pumutok na ang ugat ni Andres sa lakas ng sigaw niya sa akin .
" TALAGA ! KUNG BABALIK MAN AKO DITO YUN AY KUKUNIN KO ANG NANAY KO! AT IPAPAMUKHA KO SAYO NA MAS AANGAT AKO KAYSA SAYO"
pigil luha kong sabi dahil maiiwan ko ang nanay ko sa piling ni Andres . Derederetso ko sa pag lalakad at wala pa akong alam na lugar na pupuntahan .
----------
T
HIRD PERSON
Sa gitna ng dilim pareparehas nag lalakad ang limang kabataan na hindi alam kung saan pupunta ang bawat isa ay may sariling kwento bakit at para saan ang pag alis .
Ang isa ay para makahanap ng kalayaan
Ang isa ay para maipagmalaki ng magulang
Ang isa ay nag hahanap ng kahalagahan
At ang isa ay para sa sarili .
Ang bawat isa ay isa lang nais ang maging masaya .
Ikaw ba ?
Nahanap mo na ba nag kasiyahan mo o nag hahanap ka rin tulad nila ?
----------
AN :
pasensya na po kung panget try ko lang po mag sulat ng story .
BINABASA MO ANG
Chasing Happiness
Genç KurguAccording to Aristotle Happiness is one of the most pursue of every people in earth . We just want happiness and every each of us . But what if we find happiness and suddenly if gone ? Can you find the happiness again ?
