CHAPTER 3

64 11 10
                                        

Chapter 3

"You know what? It's freaking hard to believe na sa isang rival school ka lang pala kita makikita" pag kwekwento nito sakin pag katapos niyang lumabas sa coffee shop na pinag tatrabahuan ko. She pulled me out on my work. Kinausap niya ang manager ko at wala man lang itong nagawa para pigilan man lang si Kara. Basta nakita ko nalang si Kara na nakangiti nung lumabas ito sa office ng manager at ayun kasama ko na ito.

"Rival school?" Nag tataka kong tanong at napatingin sa kanya. Pumasok siya sa driver's seat. Nakatayo lang ako sa harap ng kotse niya hanggang sa binaba na niya ang salamin

"I will not open the door for you. If that's what you are waiting for" mataray nitong sabi habang sinisilip siya sa labas. I hissed. This is a bad idea pero wala na akong magagawa. Sumakay nalang ako at umupo sa shotgun seat.

"So I'm going to set one rule, Kara, I'm the only one whose allowed to ask. You will just answer" kondisyon ko sa kanya.

"I beg to disagree, Lea or whatever. I'll agree with every five questions, I will have a chance to ask you one question" I let out a sign because of what Kara demands. Hindi talaga papatalo ang babaeng to sakin.

"Fine" pag suko ko dito. One question in every five questions is not bad right?

"So for you first question earlier. my new school and your current school are rivals" sabi nito ng may ngisi sa labi. Hindi dapat counted ang tanong kanina pero bahala na. Marami pang oras para sa napakaraming tanong ko dito

"Oh I was thinking about Empire" stupid. Lumipat narin pala siya ng school

"Alis kasi ng alis" pananaray pa nito sakin pero hindi ko nalang iyon pinansin.

"So, Pano mo ako nakita?" I cannot make mistakes. Hindi pwedeng coincidence lang yun.

"It just happen when I went to your school yesterday" Kara directly said and that makes me irritated

"Elaborate please" naiirita kong sabi dito

"You only need to ask if you want more details" nakangiting sabi nito halatang nag eenjoy ito dahil malapit na niya akong matanong

"Fck, how to get away from you?" I said, frustrated. Before I could think, my mouth already said those words. Dapat sa utak ko lang yun eh

"There is no way out, Hera, you know how stubborn your brother is. He will and can still find you" sabi nito sakin na para bang siguradong sigurado siya. She looks happier now than before. Parang naka plaster na ang ngiti nito sa labi niya. Ang dami ng nag bago simula nung umalis ako. Everyone seems to be happier kesa nung nandoon pa ako.

I hissed before asking another question "bakit ka pumunta sa school kahapon? Our school are rivals, right" kunot noong tanong ko dito

"Its my substitute teacher's fault. That ass didn't check my final project and I need it to graduate" halata ang mag kairita nito sa boses niya.

"No! Hindi pwedeng coincidence lang to" i said. Not believing of what she just said

"It is! Alam mo bang nakalimutan ko yung pag kairita ko sa teacher na yun dahil bigla kitang nakita" tinignan ko ng mabuti si Kara at mas lalo lang akong nainis dahil halatang hindi ito nag sisinungaling

"And you know what shock me the most is that you have friends and it looks like you are opening yourself in a lot of people. You are famous now unlike before that you were infamous. I'm so happy for you, Hera" dagdag pa nito. hindi ito makapaniwala dahil akala niya malaki na ang pinag bago sakin. You can see happiness in Kara's face. How can someone be that happy after a long suffering?

The Perfect FakersTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon