{Book 2}.
Το "When You Hate Him,You Love Him?" συνεχιζεται...Και αυτήν την φορά προκειται για μια παρέα παιδιών που δεν είναι άλλοι από τα παιδιά των πρωταγωνιστών του πρώτου βιβλίου.
Μια παρέα.Μια φιλία.ΝέοιΈρωτες.Νέα Μίση.Νέες συγκρούσεις.Κάθε κεφ...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Κατέβηκα κάτω στο σαλόνι.Έπρεπε να πάρω πρωινό,για να πάω μετά στο σχολείο.Ήδη είχα αργήσει και θα έχανα σίγουρα την πρώτη ώρα.Κάτω όμως επικρατούσε μια σύγχυση.Κοίταξα προς τους γονείς μου.Ο πατέρας μου καθόταν στο τραπέζι σκεπτικός,ενώ η μητέρα μου πηγαινοερχόταν μπρος και πίσω λες και σκόπευε να ανοίξει αυλάκι στο πάτωμα.
-«Μαμά,μπαμπά;Τι συμβαίνει;»,τους ρώτησα και αυτοί σήκωσαν κατευθείαν το βλέμμα τους στο δικό μου.Ο μπαμπά πήγε κάτι να μου πει,αλλά φάνηκε σαν να το μετάνιωσε.Ταυτόχρονα,η μαμά ήρθε κοντά μου και με έβαλε στην αγκαλιά της.
-«Μας πήρε τηλέφωνο πριν λίγο η θεία Αμέλια.Η Ήβη..»,ξεκίνησε να λέει αλλά για κάποιον ανεξήγητο λόγο δεν μπορούσε να συνεχίσει,σαν τον μπαμπά πριν.Μέσα από την αγκαλιά της μαμάς,έβλεπα τον μπαμπά μου να έχει χώσει το κεφάλι του μέσα στα χέρια του.
Τι έγινε;
-«Η Ήβη εξαφανίστηκε.Από εχθές που πήγε στο φροντιστήριο δεν μπορούν να την βρουν πουθενά.»,συμπλήρωσε η μαμά και ο μπαμπάς σηκώθηκε από την καρέκλα του και με κράτησε και αυτός στην αγκαλιά του.
-«Τι;Δεν μπορεί..»,αναφώνησα έκπληκτη.Εξαφανίστηκε;Αποκλείεται!Βγήκα αμέσως από την αγκαλιά τους.
-«Φεύγω.Πρέπει να πάω στα παιδιά να τους ενημερώσω.Αν μάθετε κάτι νέο,ενημερώστε με.»,τους δήλωσα βιαστικά προκειμένου να φύγω και άρπαξα την τσάντα μου από τον καναπέ.
Την ώρα που έκλεινα την πόρτα πίσω μου,ακούστηκε η φωνή του μπαμπά μου.
-«Να προσεχεις,Άννα.»,φώναξε και εγω ένευσα καταφατικά πριν κλείσω μια και καλή την εξώπορτα.
Έτρεχα.Αγνοούσα τελείως τα κορναρίσματα των αυτοκινήτων επειδή περνούσα πολύ γρήγορα τον δρόμο,αφού είχα κοιτάξει φυσικά για το αν περνάνε αυτοκίνητα.
