{Book 2}.
Το "When You Hate Him,You Love Him?" συνεχιζεται...Και αυτήν την φορά προκειται για μια παρέα παιδιών που δεν είναι άλλοι από τα παιδιά των πρωταγωνιστών του πρώτου βιβλίου.
Μια παρέα.Μια φιλία.ΝέοιΈρωτες.Νέα Μίση.Νέες συγκρούσεις.Κάθε κεφ...
Ops! Esta imagem não segue nossas diretrizes de conteúdo. Para continuar a publicação, tente removê-la ou carregar outra.
Η αλήθεια είναι πως ποτέ μου δεν είχα προσέξει το ηλιοβασίλεμα τόσο λεπτομερειακά.
Όταν ο ήλιος δύει,νέα χρώματα εμφανίζονται στο προσκήνιο του ουρανού.Το γαλάζιο μετατρέπεται ξαφνικά σε απαλό ροζ και πορτοκαλί.
Σαν να υπάρχουν αμέτρητες πιτσιλιές χρωμάτων επάνω στον ουρανό,οι οποίες εμφανίστηκαν αβίαστα με έναν όμορφο τρόπο.
Αυτά περιτριγυρίζουν στο μυαλό μου την ώρα που κατεβαίνω το μονοπάτι από το σπίτι της Ήβης προς το δικό μου.
Ο ήχος από τα παπούτσια μου ακούγεται επάνω στο πεζοδρόμιο σε συνδυασμό με τις μηχανές των αυτοκινήτων που περνάνε από δίπλα μου τρέχοντας είτε με ιλιγγιώδη ταχύτητα αλλά είτε και με ελάχιστη ταχύτητα.
Βάζω τα χέρια μου στις τσέπες του παντελονιού μου και κλείνω ελάχιστα τα μάτια μου για να αποφύγω τις ακτίνες του απογευματινού ηλίου,ο οποίος είναι έτοιμος να πάρει τον ύπνο του και να δώσει την θέση του στο φεγγάρι.
Ξαφνικά,δεν συνειδητοποιώ ότι συγκρούομαι με κάποιον την ώρα που βρισκόμουν χαμένος στις σκέψεις μου.
-«Συγνώμη.»,απευθύνομαι στον μεγάλο σχετικά σε ηλικία κύριο στον οποίο έπεσα επάνω την στιγμή που αυτός τινάζει το σκουρόχρωμο παντελόνι του.
Όταν όμως το βλέμμα του συναντάει το δικό μου,γουρλώνει τα γκριζογάλανα μάτια του.Το πρόσωπο του είναι γεμάτο ρυτίδες λόγω της κούρασης και λόγω του περάσματος του χρόνου.
Κάτι μου θυμίζει.Δεν μπορώ όμως να καταλάβω και να θυμηθώ τι ακριβώς.Σαν να τον έχω ξανασυναντήσει.
