{Book 2}.
Το "When You Hate Him,You Love Him?" συνεχιζεται...Και αυτήν την φορά προκειται για μια παρέα παιδιών που δεν είναι άλλοι από τα παιδιά των πρωταγωνιστών του πρώτου βιβλίου.
Μια παρέα.Μια φιλία.ΝέοιΈρωτες.Νέα Μίση.Νέες συγκρούσεις.Κάθε κεφ...
Ups! Gambar ini tidak mengikuti Pedoman Konten kami. Untuk melanjutkan publikasi, hapuslah gambar ini atau unggah gambar lain.
Το φως του φεγγαριού εισβάλλει μέσα από το παράθυρο του δωματίου.Κοιτάζω το φεγγάρι και τον έναστρο ουρανό τυλίγοντας καλύτερα την κουβέρτα μου γύρω από το σώμα μου.
Δεν μπορώ να κοιμηθώ.Αύριο φεύγουμε και προφανώς και όλοι κοιμούνται για να ξεκούραστουν μιας και αυριο θα πρέπει να σηκωθούμε στις πέντε και μισή το πρωί έτσι ώστε να φύγουμε στις έξι.
Το μάτι μου πέφτει στον Τζάστιν.Κοιμάται στο διπλανό κρεβάτι το οποίο απέχει γύρω στα δέκα βήματα από το δικό μου.Το σώμα του είναι τυλιγμένο με το πάπλωμα και είναι γυρισμένος προς το μέρος μου.
Θεέ μου,πρώτη φορά τον παρατηρώ τόσο έντονα.
Το φως του φεγγαριού πέφτει πάνω στο πρόσωπο του και τον δείχνει τόσο όμορφο.
Με το μισάνοιχτο στόμα του και τις υπέροχες γωνιές του προσώπου του.
Γυρνάω προς το μέρος του και σκεπάζομαι καλύτερα.Ένα χαμόγελο απλώνεται στα χείλη μου όταν τον βλέπω να ξίνει ελαφρώς το μέτωπο του μέσα στον ύπνο του.
Το χαμόγελο μου σύντομα όμως σβήνει όταν ακούω από έξω κεραυνούς.
Θα βρέξει.
Θεέ μου,θα βρέξει.
Θα ακουστεί αστείο,αλλά φοβάμαι την βροχή.Την έχω συνδέσει με την θάλασσα λόγω αυτού του περιστατικού που μου συνέβη μέσα στην θάλασσα όταν ήμουν μικρή.
Γύρισα ξανά ανάσκελα και έσφιξα την κουβέρτα μου επάνω στο στήθος μου βλέποντας τις αστραπές στο βάθος του ουρανού.
Αμέσως έκλεισα τα αυτιά μου και εκείνη την ώρα ένας κεραυνός ακούστηκε.
Ο ήχος της βροχής επάνω στο τζαμι δεν άργησε να ακουστεί και εστίασα το βλέμμα μου επάνω στις σταγόνες της βροχής που κυλούσαν στην επιφάνεια του παραθύρου.
