{Book 2}.
Το "When You Hate Him,You Love Him?" συνεχιζεται...Και αυτήν την φορά προκειται για μια παρέα παιδιών που δεν είναι άλλοι από τα παιδιά των πρωταγωνιστών του πρώτου βιβλίου.
Μια παρέα.Μια φιλία.ΝέοιΈρωτες.Νέα Μίση.Νέες συγκρούσεις.Κάθε κεφ...
Σας έχω ετοιμάσει ένα παρτ γεμάτο ευχάριστες αλλά και δυσάρεστες εκπλήξεις😏❣️.Καλη αναγνωση και μακριά από μαχαίρια.😂🙈
🎶⤴️SOUND ONNN.⤴️🎶
Ξαναβάλτε το όταν σταματήσει.🎶⤴️💕
ΜΕΛΩΔΙΑ.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
-«Κρύο»,είπα στον Πάρη χαμογελώντας,ο οποίος ακουμπούσε τον αγκώνα του στο στρώμα του κρεβατιού μας για να με κοιτάζει.
-«Εγώ πιστεύω ζέστη.»,μου απάντησε πονηρά και με ένα γελάκι κόλλησε τα χείλη του με τα δικά μου.
Παίζαμε το παιχνίδι: «Κρύο-Ζέστη» απλά με δικά μας πράγματα του τύπου να του κάνω εγω μια ερώτηση που έπρεπε να απαντήσει όσον αφορά εμένα.Για παράδειγμα αυτος έλεγε διαφορες λεξεις και αν βρισκόταν κοντά στην απάντηση του έλεγα : «Ζέστη»,ενώ αν βρισκόταν μακριά του έλεγα : «Κρύο».
Ας πούμε μόλις πριν λίγο έπρεπε να απαντήσει
ο Πάρης την ερώτηση που του έκανα για το ποια είναι η αγαπημένη μου στάση όταν κοιμάμαι.
-«Ανάσκελα;»,με ρώτησε ξίνοντας το κεφάλι του και εγώ γέλασα.
-«Κρύο.»,του απάντησα θριαμβευτικά.
Δεν πρόκειται να το βρει ποτέ.
-«Ρε συ Μελωδία!Έχω πει πάνω από έξι.»,παραπονέθηκε με έναν αναστεναγμό και εγώ δάγκωσα το εσωτερικό των χειλιών μου προσπαθώντας να μην γελάσω.
-«Α τι να κάνουμε;!Κοιμάμαι περίεργα.»,του απάντησα με ένα ελαφρύ κοκκίνισμα στα μάγουλα μου.
-«Παραιτούμαι.Δεν θα το βρω ποτέ.»,είπε αυτός σηκώνοντας τα χέρια του ψηλά και απελευθέρωσε τον αγκώνα του από το στρώμα που ήταν ακουμπισμένος ξαπλώνοντας εν τέλει ανάσκελα κοιτώντας το ταβάνι.
