Different.

Dreaming.

Wanneer ik kijk naar m'n beste vriend, kijk ik de laatste tijd altijd naar zijn stevige spieren, en de manier waarop zijn spieren opspannen als hij een blikje neemt uit het keukenkastje. Het enige waaraan ik nu kan denken is 'waarom nu?'. Waarom kan ik perse nu mijn ogen niet van zijn spieren afhouden. Waarom ziet hij er perfect uit in de zwarte jeans die hij nu draagt ( die dat er uitzien alsof ze voor hem zijn gemaakt). Waarom zijn zijn ogen opeens zo felblauw? Het is zo raar.

'hey mate, You okay?' Kade is voor een deel Australisch , en hij herinnert me er altijd terug aan door zijn accent. Maar opeens klinkt het zo .... sexy. Wat echt raar is , omdat ik hem al zeven jaar ken.

'Ja, alles gaat goed. Ik ben gewoon een beetje moe, dat is alles.' Maar eigenlijk ben ik actiever dan ooit. Elk bot in mijn lichaam wil dichter bij hem zijn, maar ik weet niet waarom. Ik bedoel , ik ben niet gay. Hij ook niet - zover ik weet -, of hij is een fantastische acteur, maar dat denk ik niet.

Maar de laatste tijd slaagt hij nogal veel feestjes over, en hij staart niet meer naar de meisjes die voorbij lopen in de hal. Ik weet het het niet, volgens mij zoekt hij gewoon een serieuze relatie met iemand.

'Waarom lach je zo?' Zijn vraag laat me blozen. En waarom kent hij 'DIE lach zo goed?'

'Welke lach?'

Something boterin' ya?'

Ooh, wat als ik nu gewoon rechtuit kan zeggen dat ik hem sexy begin te vinden. Maar toch sta ik bekend omdat ik een echte player ben. Ik denk niet dat dat goed gaat aflopen.

'Goed, het gaat goeeed.'

Hij ziet er niet overtuigd uit, maar hij begrijpt dat ik op dit moment even niet wil praten, dus laat hij me terug wegdromen. Maar ik heb liever toch wat afleiding.

Blijkbaar was ik even weg in m'n gedachten, want ik word pas wakker als hij zwaait voor m'n gezicht. Ik word wakker uit mijn droom. Ik kijk op en schrik omdat kade zijn gezicht zo dicht bij het mijne staat. Ik nam een stap achteruit voor ik wegzonk in zijn hemelblauwe ogen.

'Sure you're okay mate?' Zijn stem is gevuld met een bepaalde zachtheid, die mijn knieën laat trillen.

F*ck, ik moet hier echt weg voor ik iets ga doen dat ik niet wil.

'Ik...ik moet gaan, bye'

Ik grijp mijn jas van de keukentafel, ik spurt naar de voordeur en ik was bijna mijn schoenen vergeten. Met mijn vrije hand trek ik mijn schoenen uit de schoenenkast. Ik open de voordeur en loop zo hard als ik kan, terwijl ik de pijn negeer van de ruwe ondergrond onder mijn voeten en de steentjes die door mijn sokken steken.

Ik denk niet aan de dingen rond mij, ik loop gewoon zo hard als ik kan. Want dit -wat dit ook is- is niet juist. Ik zou me niet zo aanhankelijk moeten voelen bij hem, bij niemand. En ik zou al helemaal niet de neiging moeten hebben hem te kussen. Ik ben NIET gay.

Uiteindelijk na een vijftal minuten sprinten kom ik bij mijn favoriete plekje. Onder een klein brugje dat over een nabij kanaaltje gaat. Dit is de plaats waar ik altijd naartoe kom als ik over iets moet denken. eigenlijk wil ik er nog niet eens over nadenken.

En eerlijk, ik weet nog niet eens wat het is. Hoe kan ik nu over iets nadenken waarvan ik nog niet eens weet wat het is.

Adem diep in...en uit. Deze hele situatie is verkeerd. Ik. Ben. Niet. Gay. En er is geen enkele geldige reden dat ik dat word omdat m'n beste vriend aantrekkelijk is. Hij is trouwens altijd al aantrekkelijk geweest. We zijn gewoon beste vrienden. Niets meer.

Ik slaak een diepe zucht terwijl ik alle opties overloop in mijn hoofd. Langs de ene kant kan ik doen alsof er niets gebeurt is , en langs de anderen kant kan ik hem kussen en zien hoe hij reageert. Maar dat zou tegen het idee zijn dat ik niet gay ben. Nee, niet het idee, maar het feit dat ik niet gay ben.