Different.

The Woods.

Ik begin met zijn kaaklijn te tekenen.  Scherp, net zoals ik.  Dan begin ik met zijn neus, zijn ogen en zijn mond.

Mooie kersenrode lippen,  die ik al heb gekust.

Ik teken verder, ik teken zijn haar en zijn wenkbrauwen. Zijn haren waren nog warrig,  want we hadden de tijd niet om ons fatsoenlijk aan te kleden en klaar te maken voor de grootste kwelling die er bestaat: school.

Alles wat ik samen met Kade doe,  is supergênant, zelfs ontbijten.

Ik ben bijna klaar, terwijl Kade nog zorgvuldig verder tekent.

De manier waarop hij me tekent, hij komt helemaal tot rust. Zijn zachte potloodstrijken, hoe hij kijkt naar zijn papier.

Zijn tekening ziet er uit als een foto, terwijl die van mij eruitziet als een gehandicapte hamster.

Voila,  ik zei dat ik hem niet kon verleiden met mijn - niet zo prachtige - tekenkunsten.

Hij kijkt naar mijn tekening, en ik zie dat zijn mondhoeken een klein, maar schattig lachje tonen.

'het is pauze, ' deelt mevrouw Poortmans opnieuw mee.' Jullie mogen vertrekken.'

We wandelen de klas uit,  en we gaan terug naar onze brommer, dit was onze schooldag. Vier uur tekenen, zo boeiend.

Hij gooit m'n helm en zet de zijne op.  Ik ga terug achterop zitten. We vertrekken.

Maar we rijden niet naar huis...

We rijden naar het bos,  het plekje waar we vroeger altijd samenkwamen toen mijn ouders nog leefde. Hij stopt de motor en zegt dat ik moet meekomen.

We wandelen door naar onze boomhut, een vies, vuil,  oud ding dat we hebben gemaakt toen we 13 waren, al 6 jaar geleden. De bladeren ritselen onder onze voeten, alsof iemand luidruchtig chips aan het eten is ofzo. We staan nu aan de boom waar we vroeger onze namen in hebben gekrast om aan te tonen dat we voor eeuwig vrienden bleven.  Tot nu toe zijn we dat altijd geweest, maar nu mijn emoties raar beginnen te doen denk ik niet dat onze vriendschap nog lang gaat duren. Volgens mij is Kade gewoon overdonderd en probeert hij gewoon na te denken over wat ik bedoel met 'ik vind je leuk.'

Kade is een echte player,  maar hij heeft nog nooit een echte relatie gehad met een meisje. Maar nu een jongen heeft gezegd dat hij hem leuk vind,  slaan zijn gedachten op hol.

Maar de manier waarop hij me aankijkt betekent wel iets.  Volgens mij wil hij echt een relatie met me, maar ik weet niet of ik dat aankan. Ik ben niet gay, nooit geweest, hoe kan dat zelfs, ik heb meisjes altijd leuker gevonden. Toch sinds ik Kade zo knap vind begin ik te twijfelen aan mezelf.

Misschien is Kade zelf gay?!

We klimmen klunzerig naar boven tot we allebij in de groene, mossige boomhut zitten.

Kade kijkt me aan. Zijn ogen donkerblauw, ik kan er wel voor eeuwig in kijken.

'Justin, waarom kijk je me de laatste tijd zo veel aan?' vraagt Kade op een zachte toon.

Ik aarzel...