Different.

Our.

Warmte. Lust. Gesloten lippen. Allebei synchroon met elkaar. Mijn handen in zijn haar. Een draaikolk vol emoties. Allemaal in één perfecte kus.

met een jongen

Wanneer ik Kade kus , probeert hij me niet weg te duwen. Hij bevriest even, waarschijnlijk om te realiseren dat zijn beste vriend hem aan het kussen is. Dan doet hij het onverwacht, hij kust me terug. zijn lippen zijn zo vol, zacht en ze zijn verbonden met de mijne. Mijn emoties hoog in de wolken. 

Sh*t, ben ik nu echt aan het kussen met een jongen?

Hij trekt me dichter naar hem toe, ik wil meer.  Het moment waarop onze tongen ontmoeten, het voelt als de hemel, god...  het voelt echt als de hemel.

Mijn handen verwikkeld in zijn haar, in zijn krullende haren. terwijl ik mezelf dichter tegen hem aantrek. Zijn lichaam is stevig tegen de muur geduwd, en ik helemaal tegen het zijne. Ik voel elke beweging die hij maakt, het voelt allemaal zo natuurlijk.

De geluiden rondom ons verdwazen, ik proef kersen wanneer ik hem kus, waarschijnlijk van een drankje dat hij eerder heeft gedronken. Mijn ogen gesloten, maar ik voel dat ik ze niet nodig heb als ik hem kus. Alles rond me ruikt naar Kade, waarschijnlijk omdat al mijn zintuigen méér willen. Uiteindelijk voel ik zijn handen in mijn haar, naar beneden glijden langs mijn nek, over mijn rug en dan knijpt hij in mijn achterste. Ik krijg overal kippenvel.

Maar dan dringt alles tot me door - wat zijn we aan het doen? Ik ontwar mezelf van hem, onze lippen van elkaar , terwijl ik dat eigenlijk niet wil. Ik sta met mijn voorhoofd tegen het zijne, na aan het denken over een levensbepalende vraag.

Dan stopt het voor me. Ik heb net mijn beste vriend gekust! Dat is niet normaal!

Zijn warme adem blaast langs mijn gezicht, maar ik heb er genoeg van. Dit is zo verkeerd! Maar toch voelde het goed, zonder hem aan te kijken zet ik een stap achteruit. Ik moet stoppen met deze sh*t. Ik wil hem sexy en knap noemen, maar dit voelt zo verkeerd.

Ik doe m'n ogen open en draai me om met als doel zo ver mogelijk weg te rennen.

'Justin!' Maar ik negeer hem, zijn stem aan het verbannen uit mijn gedachten. Het was niet de bedoeling dat ik dat deed.

Ik weet niet of Kade nog roept, ik ben enkel gefocust op het rennen naar huis. Ik weet niet hoe lang ik al aan het rennen ben of waar ik zelfs ben. Ik weet nog niet eens waar naartoe.

Wat nog engernis is dat ik uitkom bij Kade's huis. Maar hij is niet thuis. Waarschijnlijk nog altijd zichzelf aan het vervloeken over wat hij heeft gedaan. Alles proberen te vergeten, zodat alles terug normaal wordt, maar dat gaat niet meer. 

Je beste vriend kussen, en zeker als het een jongen is, is een grote stap in deze maatschappij.

Zonder na te denken neem ik de reservesleutel van onder een bloempot in de voortuin en open de deur. Voor ik naar binnen storm leg ik de sleutel. De zoete geuren die je hier verwelkomen waren gewoon fantastisch maar nu niet meer...