𝐏𝐇𝐎𝐁𝐈𝐀
[fow·bee·uh] 𝙣𝙤𝙪𝙣
➥ an extreme or irrational fear of or aversion to something.
Kim Yuna, a girl who appears to be normal, actually possess lots of different phobias. Having the fear of almost every single thing, both minor and...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
YUNA'S
Kagigising ko lang. It's 5:45 palang naman kaya mukhang di naman ako malelate. Napahimbing ata yung tulog ko nang dahil sa boses ni Soobin, ang sarap pakinggan eh.
I want to be early, kaya dali-dali akong naligo at nagbreakfast. After that, nagpaalam na ako kay Mama. Nagulat nga siya kasi ang aga kong papasok ng school eh, bihira lang kasi to hehe.
Nasa school nako and papunta na ako sa room, at inaasahan ko na ako palang ang tao. It's 6:15 palang bes, 6:15! Ang aga diba?
Pero nagkamali ako dahil andito na pala si cutiepie, este si Soobin. "Hi, good morning~" bati niya. Ang cute tangina. "Good morning rin hehe." bati ko rin sa kanya. "Nakatulog kaba ng maayos?" tanong niya. "Oo eh, salamat sa pagkanta mo ah. Btw, ang ganda ng boses mo." sabi ko. "Salamat hehe." sabi niya at namumula ang cheeks niya. Nahihiya ba siya? Ahhhh sarap mong ibulsa choisoobin!
"May crush kaba Yuna?" biglaang tanong ni Soobin. Natigilan naman ako saglit pero sinagot ko naman siya. "Actually, oo. Meron akong hinahangaan. Pero more on that crush, wala na. Takot kasi akong magmahal. I also have a phobia on that." sabi ko. "Pero same lang yun diba?" tanong niya. "Di yon same. Crush is just paghahanga sa isang tao, while love is having some attachment on that specific person." pagpapaliwanag ko. "Bat mo ba tinatanong?" tanong ng tanong eh. "Ahh wala wala hehe." sagot niya.
Kung alam mo lang Soobin, kung alam mo lang.
Dahan-dahang dumami na ang tao hanggang sa andito na silang lahat. Then the classes started already.
This class is boring, skl.
SOOBIN'S
Lunch time na at kasama ko ang tropa ko. Actually, hinihintay ko si Yuna. Gusto ko lang siyang kasabay kumain, nakakasawa na 'tong mga mukha ng mga kumag na'to.
"Yuna!" tawag ko sa kanya habang kinakaway ang kamay ko. Saktong dala na niya ang tray ng mga pagkain niya. "Sama ka na saming kumain." sabi ko sakanya nang makarating siya sa table namin. Sinunod naman niya ito at umupo sa upuang nasa harapan ko.
"Yuna, may gagawin kaba mamaya?" tanong ni Yeonjun. "Wala naman, bakit?" sagot ni Yuna. "May pupuntahan kasi si Soobin mamaya eh. Kailangan niyang bumili ng regalo para sa mama niya, eh ikaw lang naman ang kaibigan niyang babae kaya baka matulungan mo siya." pagpapaliwanag ni Yeonjun. Nakakahiya shet! "Ah sigesige sasamahan ko siya." pagpayag niya. Bigla akong namula pero parang di naman nila nahahalata. "Thank you." sabi ko. Ngumiti naman siya.
Natapos na kaming kumain at akmang aalis na kami nang siniko ako ni Yeonjun. "It's your time, brad." he said with a goofy smile on his face. Hays, alam ko na plinano niya talaga to eh.
