𝐏𝐇𝐎𝐁𝐈𝐀
[fow·bee·uh] 𝙣𝙤𝙪𝙣
➥ an extreme or irrational fear of or aversion to something.
Kim Yuna, a girl who appears to be normal, actually possess lots of different phobias. Having the fear of almost every single thing, both minor and...
Oops! Ang larawang ito ay hindi sumusunod sa aming mga alituntunin sa nilalaman. Upang magpatuloy sa pag-publish, subukan itong alisin o mag-upload ng bago.
YUNA'S
"Paano yung mga gamit ko? Iiwan ba natin dito?" si Soobin kasi eh, diretcho na daw kami sa amusement park. Mas excited pa ata kaysa sakin eh! "Yung tropa na yung bahala dyan, Halina." sabay punta sa motor niya. Sasakay kami jan?
"Y-yan ba sasakyan natin?" nauutal na tanong ko. Tumango naman siya. "Ayaw mo ba?" tanong niya sakin. "D-di ba delikado yan?" eh takot akong sumakay sa motor eh! "Wag ka mag-alala, akong bahala sayo." tapos suot nang helmet sa ulo niya. Sinuot niya rin sakin yung helmet ko, ang lapit nga ng mukha niya sakin eh, gusto ko siyang halikan- ang harot mo Yuna!
Umangkas siya sa motor at sumunod naman ako. Pagkatapos- kinuha niya ang mga kamay ko at inilagay ito sa bewang niya. "Ihug mo lang ako pag natatakot ka ah." shet! kikiligin ba ako?
Humarurot ng takbo ang motor kaya agad kong yinakap si Soobin. Tangina! Ang bilis niya magpatakbo, naiwan na yung kaluluwa ko dun!
For the whole time, yinayakap ko si Soobin ng mahigpit. I know it's weird, but- I feel safe with him.
"Andito na tayo." saad niya. Andito na pala kami, hays salamat! "Ang bilis mo magpatakbo! May karera ba?" sabay hampas sa kanya. Nakakagigil eh! "Mukhang nag-enjoy ka namang ihug ako the whole time eh." sabay kindat. Medyo namula ako dun ah, di nalang ako kumibo.
Ang tagal ko nang gustong pumunta ulit dito, pero di naman ako nag-eenioy. Carousel lang sinasakyan ko eh, yun lang ang kaya ko.
"Sa Viking tayo dali!" sabay hila sakin. Viking?! Nakakatakot dun! "Ticket for two po. Thank you.~" sabi niya sa cashier. Ayaw ko na, uuwi nako!
" Wala ka ng choice, nakabili na ako ng ticket." panunukso niya. I just pouted, wala na akong magagawa eh. Then, Soobin kissed me in the cheek. "Wag ka ngang magpout. Ang cute mo, natutunaw ako." wala na akong nasabi because of shock, hinila niya na rin ako sa papunta dun sa pinakalikurang row. Mas nakakatakot dito eh!
Dahan-dahang nagsisimula na ang ride, kaya ninenerbyos ako. Hinawakan ni Soobin ang kamay ko at ningitian ako. "Wag kang matakot, andito lang ako. Di kita bibitawan." I melt at Soobin's sincerity. Kung boyfriend lang kita, di na kita papakawalan.
It started slowly, until it starts to move higher and higher, and all the people in here are screaming. "Sigaw, Yuna! Sigaw! Ilabas mo lahat ng mga hinanakit mo." I let out a deep sigh before shouting. "Bakit pa kasi ako may mga phobia! Kung wala yan, edi sana maganda ang buhay ko ngayon!" I blurted all of those with a shout. Later on, I seem to enjoy the ride. "AHHHHH! This is fun!" and I looked at Soobin who is also having fun. That smile that is plastered on his face, it seems real.
The ride has ended, and it was so fun. It was scary in the beginning, but I made it! "Saan mo pa gustong sumakay?" halos hinihingal kaming dalawa dahil sa kakasigaw kanina. "Bump cars muna tayo." gusto ko munang marefresh yung energy namin, tapos we'll ride extreme rides again.
We played bump cars, at nakakainis si Soobin. Lagi akong binabangga! Sinasabihan at kinukusinte niya rin ang mga bata na banggain ako! Pinagtulungan nila ako! "Anuba! Wag niyo 'kong pagtulungan!" sigaw ko. Ang sakit na ng ulo ko ah.
Nung matapos na ang laro, agad kong hinabol si Soobin at piningot ang tenga niya. "Sorry na po! Di na po mauulit- aray!" at binitawan ko rin ang tenga nya.
"Tara! Sa Drop Tower tayo!" wala na rin akong magawa kasi- gusto ko ring sakyan yun. We walked into a crowd and I'm scared. Meron rin ditong clowns, booths- the one with popping the balloons, and etc. Mostly of my phobias are here, I'm really scared.
"Don't worry, I'm here. Don't be scared." and he held my hand. Now, I felt more safe holding Soobin's hand.
Di katagalan ay nandito na kami, and Soobin already paid for the tickets. We are hear in our seats now, and I'm more nervous than the Viking earlier. I barely breathe properly.
"Hey, wag kang kabahan. I'm here with you, you'll be safe. You can hold my hand if you want." he said. But then it started, it started to go up. When we are at the very top, it stopped. Mahuhulog na kami! I finally held Soobin's hand dahil natatakot na talaga ako. Then, it dropped- and Yuna has died. The end.
Charott! Sigaw nang sigaw ako, parang akong baboy na kinakatay. Samantalang si Soobin, tinatawanan lang ako. Bastos 'tong taong to!
The whole ride, I just closed my eyes and screamed, thinking- kailan kaya to matatapos? Then it already ended, thank God. Akala ko mamamatay nako dun! "HAHAHA" tawang tawa si Soobin, nakakainis na'to ah!
I left him there and walked away. Sinundan niya naman ako agad. "Dun tayo sa cotton candy stall, my treat." nung narinig ko yung "my treat", dumiretso nako agad sa stall ng cotton candy and smiled at him. "Ikaw na bumili." tapos abot sakin ng pera. Di nako tumanggi, libre naman to eh hehe.
"Dalawa pong cotton candy, lakihan niyo po please. Thank you." malaki yung kinuha ko para mas sulit. Ang sarap, and tamis-tamis.
"Soobin, eto na yun- nasaan na yun?" nawala naman bigla si Soobin. Sarap na sarap pa ako sa cotton candy eh. Hinintay ko nalang siya sa bench na malapit sa stall ng cotton candy, malay mo may binili lang.
• • • • ❖ • • • •
Ang tagal naman ni Soobin! Nakain ko na yung cotton candy niya, bahala siya!
• • • • ❖ • • • •
It doesn't feel right anymore. Nasaan na ba si Soobin? Naiiyak nako. Paano kung may nangyari na sa kanya? Anong gagawin ko?
Nag-iikot nalang ako and hoping I can find him. Parang akong nawawalang bata, I look crazy right now. Naiiyak na talaga ako!
