Karanlığın içinde kaybolmuş bir adam. Ve onu kendine çeken beyaz bir ışık. Hayallerin ve gerçeğin farkında olunmadığı iyi ve kötünün yan yana geldiği bir hikaye. Belki de ölüm ayak uçlarında gezinirken birbirine tutku ile bağlanan iki beden. Küçük b...
Okuyan ve beğenen herkese tekrar teşekkür ediyorum.
Medya: Lisa Marianne Blood
Bölüm Şarkısı: Zayn Malik-Good Guys
Zayn öpsün hepinizi.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hiç olmak ya da var olmak. İkisi arasında ince bir çizgi vardı zannımca. Kendimi çoğu zaman ilk seçeneğin içinde bulsam da bu sabaha var olmak deyimiyle başlamıştım.
Kolumda oluşan acı hissini gidermek için gözümü açtığım zaman karşılaştığım mürekkeple kaplı bir kol ve sıcaklık nedeniyle şaşkına dönmüş olsam da dün akşam yaşanılan olaylar bir sinema sahnesi gibi gözümün önünden hızla akıp geçmişti. Şimdi ise yanımda tüm masumluğu ile yatan bedenine hayranlıkla bakıyor içimdeki utangaç kızın delicesine çığlıklar atmasına tanıklık ediyordum.
Eğer bu bir rüyaysaydı uyanmak istemiyordum. Neden veya niçin diye sormak yerine şu an bulunduğum anın güzelliğini yaşamaya devam etmem gerekiyordu.
Kolumdaki serumun bağlantısına değen eli nedeniyle dişlerimi sıkıp derin bir nefes aldım. Ağzımdan çıkan iniltiye engel olamadığım için önce kaşları çatılmış sonra güzel elalarını şaşkın ve bir o kadar utanç içinde olan yüzüme çevirmişti.
Uyku sersemi olduğu için çatık duran kaşları onu huysuz küçük bir çocuk gibi gösteriyor ve daha da sevilesi yapıyordu. Kalbimin fazla hızlı haline kızsam da engel olabilecek durumda olmadığım açık bir gerçekti.
"Günaydın." Hırıltılı sesi kulaklarıma dolunca gülümsedim.
"Günaydın Zaynie." Yüzünde oluşan çapkın gülüş ile nefesimi içime çektim. Demek ki ben ona bu isimle mesaj attığım zamanlarda yüzü böyle oluyordu ya da tamamen bu ana özeldi bu durum.
Gözlerinin kolumda oyalandığını görünce serumun bittiği halde çıkarılmamış olmasından dolayı hortumuna çıkan kanım ile göz göze geldim. Tedirgin halimin farkına varmış ve güven verircesine yüzümde tüy kadar hafif bir dokunuşla elini gezdirmişti.
Kolumu kemikli parmakları ile sardıktan sonra komodinin üzerindeki pamuktan koparıp iğnenin elastik kalıntısını kolumun içinden çekerek pamuğu iyice bastırdı. Üzerine yapıştırdığı bant ile kanamasını engellediği için rahatlamıştım. Bu işlemi ustaca yapması şaşırtsa da dünden beri şaşıracak daha farklı şeylerin olduğunu bildiğim için sesimi çıkarmadım nasıl olsa soracak zamanım olurdu.
"Kahvaltı yapalım küçük hanım."
"Olur." Ayağa kalkmak istediğimde beni kucağına alıp yataktan inmesi ile ağzımdan bir çığlık kaçmıştı.
"Kemiklerin bu haldeyken yürümek yok."
"Ama iyi hissediyorum."
Odadan çıkıp aşağı inen merdivenleri yavaş yavaş inerken çıplak göğsüne değen açık göbeğim nedeniyle akşam kapşonlumu çıkarmış olduğunu fark etmiştim. Bedenime değen teni nedeniyle içten içe utançla kıvranıyordum ve bu hiç adil değildi.
