The anarchic night ✨

1ο κεφάλαιο

Ντριν ντριν

"Jessica σήκω θα αργήσεις!!"φώναξε η μαμά μ

"Καλά έρχομαι"Καλά σιγά μην σηκωθώ από τώρα.

Μετά από λίγο σηκώθηκα πήγα στο μπάνιο έκανα τα απαραίτητα και ντύθηκα κατέβηκα κάτω να φάω πρωινό.

Και πήγα να φάω πρωινό.

"Καλημέρα"είπα με κάπως χοντρή φωνή.

"Καλημέρα, εμ πρέπει να φύγω μην αργήσεις να πάς σχολείο"

Τέλεια έμεινα μόνη μ:(

Εγώ-"Εντάξει"

Κοιτάω την ώρα και είναι 8. Τέλεια πάλι θα αργήσω. Βάζω τα παπούτσια
μού, περνώ την τσάντα μού και φεύγω

Στον δρόμο συνάντησα την Teresa .

"Επ..Καλημέρα"

"Καλημέραααα"είπα τύπου τραγουδιστά

"Πώς και έχεις κέφια σήμερα;;"μού είπε.

"Αύριο θα βγω με τον Χάρρυ"

Στον υπόλοιπο δρόμο απλά περπατούσαμε χωρίς να μιλάμε μέχρι που φτάσαμε στο σχολείο.

Καθίσαμε στο συνηθισμένο παγκάκι
μας.

"Jessica για κοίτα λίγο απέναντι"

Ομγγγ. Ποιός είναι αυτός;;

"ΤΟΝ ΞΕΡΟΥΜΕ??"

"Όχι λογικά είναι καινούργιος"είπε με ένα πονηρό βλέμμα που κατάλαβα ότι της άρεσε.

"Μα καλά τώρα βρήκε να αλλάξει σχολείο"

Οι άκυρες ερωτήσεις μου πάντα

(Είναι Απρίλιος)

"Ναι γιατί σε χαλάει"Το πονηρό της βλέμμα συνεχίστηκε και άρχισα να φοβάμαι.

Πάλι καλά χτύπησε το κουδούνι και δεν συνεχίσαμε την κουβέντα.

Εγώ πάντως θα μάθω περισσότερα γι'αυτόν 😏

{...}

Αφού πέρασαν έξι βασανιστικές ώρες πήρα τον δρόμο για να πάω σπίτι μού.

Όπως περπατούσα έπεσα πάνω σε κάτι και δεν μου πήρε πολύ ώρα για να καταλάβω πώς ήταν εκείνο το αγόρι στο σχολείο.

-"Πρόσεχε πού πάς"

"Αι στο διάλο"Αυτό το είπα σιγά αλλά μάλλον με άκουσε

-"Τί είπες;;"

"Να μην σε νοιάζει"

Ααα πολύ μ την δίνει ο τύπος.

Νομίζω τον άκουσα να με φωνάζει αλλά μπορεί να έλεγε και κάποια άλλη αφού ούτε το όνομα μού δεν ξέρει.

{...}

Μόλις μπήκα μέσα στο σπίτι είδα τούς γονείς μού να φεύγουν.

"Πού πάτε;;"

"Σε ενα επαγγελματικό ταξίδι. Θα γυρίσουμε σε μία εβδομάδα"

Τόσο καλά :(

"Αα οκ"Είπα κάπως λυπημένα. Τούς γονείς μου δεν τούς βλέπω πολύ συχνά γιατί δουλεύουν οπότε μου λείπουν

"Μην μου το κάνεις αυτό ξέρεις πώς δεν μπορώ να μην πάω"

"Καλά να πάς. Καλά να περάσετε" Τούς είπα όταν έφευγαν και τούς αγκάλιασα.

"Να προσέχεις"

Έφυγαν και έβαλα κάτι να φάω.

Πφφφ τέλεια και τώρα τι να κάνω.

Μμ το βρήκα θα πάρω τηλέφωνο την teresa να έρθει για ταινία και λογικά sleepover.

"Hey"

"Οι γονείς μου έφυγαν και είμαι μόνη μού θέλεις να έρθεις από δω να δούμε ταινία και μετά να κοιμηθείς εδώ;;"

"Αμέ σε 10 θα είμαι εκεί"

Ήρθε η Teresa και κάτσαμε να δούμε ταινία.

~ Midnight sun 😉~

Αφού τελείωσε η ταινία εγώ και η Teresa έχουμε λιγάκι κλάψει (κλασικά κορίτσια) και

"Μα δεν γίνεται να πέθανε" είπα με δάκρυα

"Ναι είναι πολύ άδικο"

Δεν προλάβαμε να πούμε άλλα γιατί μπήκε ο αδελφός μού (ο alex) μέσα μαζί με εκείνο το παιδί πού έπεσα πάνω τού και ακόμα δεν ξέρω το όνομα τού.

"Τι πάθατε εσείς γιατί κλαίτε"

"Τι κάνεις εσύ εδώ;;"
Αναφερόμουν στο παιδί δίπλα από τον αδελφό μού.

"Κοίτα να δεις πού έχω την ίδια απορία"

Πολύ θράσος ο τύπος.

"Από πού ξέρεις την αδελφή μού;;;"

"Αδελφή σού είναι;"

"Ναι αδελφή τού είμαι έχεις πρόβλημα;;"

Πώς γίνεται να με εκνευρίζει πάντα αυτό το αγόρι ενώ δεν τον ξέρω καν;

"Εγώ με την Teresa πάμε πάνω" ανακοίνωσα και έπιασα την φίλη μ απτό χέρι και την έσυρα κυριολεκτικά στο δωμάτιο μού.

°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°°
Helloooo.

New story.

Ελπίζω να σας αρέσει♡.