AY'IN ÇAĞIRISI

DEVAM

Selin olayın ciddiyetinin farkında olmadan annesinin o soğuk bedeninin yanında masumca oturuyor annesinin saçlarıyla oynuyordu, gerçekten mutluydu o an. Çünkü annesinin yanındaydı. Öpüyor,kokluyor,sarılıyordu "canım annem hadi kalk eve gidelim çok soğuk burası, ben bu abileri ablalarıda sevmedim. Özür dilerim anneciğim onlara yaşımı söylemedim ve eve aldım kızma tamammı söz bi daha yapmicam" dedi ve alnına bir öpücük kondurdu. O sırada bir polis selin'i fark etti ve yanına koştu kucağına alıp dışarı yöneldi selin cığlık atınca sarı saçlı Bahar polis oraya koştu ve polisin kucağından selin'i aldı
"Selin sakin ol güzelim burası yasak giremezsin sana araba kal demiştim"
Selin Bahar'ın yüzüne bakarak
"Ama annem burda evde uyumayı unutmuş burda uyumuş"
Deyip kıkırdadı ve konuşmaya devam etti
"Canım annem nasılda uyuyo.. hadi abla onuda uyandır eve götür bizi"
Bahar kıpırdayamadı gözlerinden 2 damla yaş aktı selin koşarak annesinin cansız bedeninin yanına koştu
"Uyan annecim.........Annne?........Anneciğim çişim geldi........anne!......yabancılarla konuştum diye küstün mü?......"
Selin annesini öptü ve göz yaşları üzerine aktı
Bahar toparlanıp selinin yanina gitti selin ağlıyordu annesi uyanmıyordu Bahar selin'in saçlarını okşadı
"Selin güzelim bak hani sana benim kızım melek oldu dedim ya"
İçini çekti ve devam etti
"Artık senin annende melek oldu, oda daha mutlu olabileceğini bir dünya'ya gitti"
Selin ağlamaya devam etti hıçkırık sesleriyle konuşması karışıyordu
"Ama.....ben istemiyorum......gitmesin....burda benim dünyamda kalsın....."
Bahar selin'e sımsıkı sarıldı ambulans sesiyle ayrıldılar birbirlerinden içeriye koşarak 4 sağlık ekibi girdi cesedin yanina gidip siyah bir torbanın içine yerleştirdiler.
Selin'in "anne" diye bağırışları tüm istanbul'u yıkabilecek kadar yüksekti.
Savunmasiz bir çocuğun annesinden kopmayayışı en iyi o şekilde gösterilebilirdi Selin "annemi verin" diye bağırdıkça herkes 4 yaşındaki bir çocuğu nasıl sakinlestirilebilirler onu düşünüyorlardı Ambulansın siren sesleri azaldıkca selin daha çok ağlıyordu Bahar selin'i kucağına alıp arabaya götürdü selin ağlaya ağlaya uykuya daldı........

-3 Saat sonra-

Bahar komiser ve selin karakola geldiklerinde ikiside perişan bir haldeydiler küçüçük daha ölümün ne demek olduğunu bilmeyen bir çocuğun gözleri önünde annesin alıp götürülmesi ne o çocuk için kolay olabilirdi, nede o ana şahitlik eden biri için.........
Bahar selin'i kucağında pedagog olan Aylin'in yanına götürdü Selin hala için için ağlıyordu.

Bahar otopsi sonuçları için hastaneye çağırıldı ve karakoldan çıktı hastanenin o soğukluğu kokusu içine işlemiş şekilde ilerliyordu kulaklarında hala selin'in çıglıkları vardı. Aklında, gözlerinde durmayan yaşlar vardı. O minik beden bu kadarı kaldıramayacağından korkuyordu

Bu düşünceler aklını kemirirken odaya daldı doktora bakarak
"Ne oldu neden çağırdınız?"
"Meral Kılınç isimli bu bayanın vücudunda belirli yerlerde darp izlerine rastladık"
Baharın gözündeki panik yüzünden okunuyordu
"Ben anladım teşekkür ederim"
Deyip odadan koşarcasına çıktı hızla arabasına binip karakola gitti selin'in yanina gidip
"Annen dışında ailenden biri var mı tatlım?"
Diye söze girdi selin kafasını olumlu olarak salladı
"Peki kim var?"
"Babam"
Dedi mutsuzca
"Babanı sevmiyor musun?"
Selin gözlerini kaçırdı
"Sevmediğim için değil ki....3 gündür yok"
Bahar selin'in ellerini sıkıca tuttu
"Başka biri var mı?"
"Babaanem"
"Ona nasıl ulaşabiliriz"
"Numarasını biliyorum"

Selin numarayı söyledi ve babaanesine ulaşıldı yarım saate yakın bir süre beklediler.
Tahmini 65 yaşlarında yüzünde buruşuklar olan kısa boynu bir kadın koşar adımlarla karakola girdi
Selin babaanesini görür görmez ayağa kalktı koşarak sarıldı, sarılır sarılmaz göz yaşlarını tutamadı ve ağlamaya başladı
"Selin yavrum ağlama boncuk gözlüm"
Babaanesinin yüzünden anlaşılıyordu acısı Bahar Polis yaşlı kadının sırtını sıvazlayıp yanına çağırdı
"Başınız sağolsun.......Size birkaç soru sormam gerekiyor"
Kadın iç çekerek kafasını olumlu yönde salladı
"Meral hanım eşinden yani oğlunuzdan şiddet görüyor muydu?"
"Ha...Hayır"
"İlişkilerinde sorun var mıydı?"
"Ben...ben... bilmiyorum"
"Bakın hanım efendi bize doğruyu anlatmak zorundasınız burada annesiz kalmış bir çocuk var acısını görmüyor musunuz? Bu onun davası gibi birşey lütfen bize yardımcı olun"
Kadın alnından akan teri silerek konuşmaya girdi
"Oğlum Nihat, eşi meral'le son 2 yıldır hiç anlaşamıyorlardı hep kavga ederlerdi bu kadarını biliyorum sadece, Nihat beni sevmezdi zaten birşey anlatmazdı"
Bahar gözlerini kısarak
"Nihay nerede? İfadesi gerekli"
Yaşlı kadın dudağının kenarini ısırarak
"Almanya'ya gitti"
"Ne zaman?"
"Dün akşam"
Bahar polis sessiz kaldı ve
"Selin'in şuan tek velisi siz olduğunuzdan dolayı size verilecek kabul etmemeniz taktirinde yurda bırakılacaktır"
Kadın tereddütsüz
"O bana meral'in emaneti tabiki benimle kalacak"
Bahar polis gülümsedi

İşlemler tamamlandı kadın ve selin karakoldan çıkıp eve gittiler