Bugün benim doğum günümdü. Ailem her zaman ki gibi unutmuştu. Alışmıştım unutulmaya. Alışmıştım sevilmemeye.
Aslında beni seven biri vardı. Benim tatlı koyam. Beni hep dikkatle dinler ve karşılıksız severdi. Peki biraz manyağım kabul ediyorum. Ama kimin umrunda?
Koya'yı tam 7 yaşımda bana babam almıştı. Artık ona baba bile diyemiyordum. O benim için sadece Bay Jeondu.
Jeon şirketinin kurucusu. Ve ben Jeon şirketinin varisi Jeon Jungkook.
Her zaman ki gibi koyaya sarılıp sıcacık yatağımdan kalktım. Elveda sevgili yatak. Aynaya geçip her zaman ki motivasyonumu yaptım. Jungkook aynaya karşı:
Jk: Senin annen arı mı? Bal gibi çocuk yapmış.
Jk:seni gördüm günüm güzelleşti.
Jk: Oynama şıkıdım şıkıdım.
Saçmalamayı bırakıp saçımı taramaya başladım. Koya oturduğu puftan bana arizona kertenkelesi gibi bakıyordu.
Ay hoşt.
Salonda ki koltuğa geçip birazda burda sıkılmaya karar verdim. Ne güzel(!) Jeon holdingin kurucusunun oğlunun doğum gününü kutlayacak bir arkadaşı bile yok.
Jk: Bələ vaziyətin
Hizmetçi: Efendim küçük efendi?
Jk: Yemek diyorum yemek çok güzel olmuş.
Hizmetçi: İyide yemek yok ki
Jk: Bu da Allahın hikmeti
Hizmetçi: Günlük ilaçlarınızı almadınız mı efendim?
Jk: Bugünlük istemiyorum
Hizmetçi: Ama efendim-
Jk: aristonun bir sözü var "ne yabarsan yab ama boş yabma" ve sen boş yabıyosun.
Aristonun bir sözü var "ne yabarsan yab ama boş yabma" ve ben boş yabıyorum.
