"Söylesene sen büyücü değil misin bir şeyler de ve bizi uçur.Ciddiyim yürümekten nefret ediyorum ! "
Potter tam 45 dakikadır beni yürütüyordu.Bir de kalkmış dünyanın en karanlık büyücüsünü yok ettiğini söylüyor ! Sen daha bizi uçuramıyorsun be adam !
"Hep böyle gıcık mısındır ? " dedi kayıtsızca.Hala dimdik yola bakıyordu.
"Bilmem.Sen beni benden daha iyi tanıyorsun." dedim neşeyle.Ciddi anlamda bugün çok neşeliyim.Mutlu olmak için bir çok sebebim var.
1-Bugün Ginny bana asa kullanmayı ve "Accio" büyüsünü öğretmişti.
2-Ailemin yanına gidiyorum.
3-Potter hala yanımda.
Siz sonuncuyu ciddiye almayın.
"Sinirimi bozuyorsun Granger." Sonunda bana bakma nezaketini göstermişti.Ne kibar biri ! Konuşmak için ağzımı açtığım anda eliyle beni susturdu.
"Hiç başlama.Geldik zaten." dedi karşıdaki evi göstererek.Derin bir nefes alarak dimdik eve yürüdüm.Arkamdan Potter'ın "Sanki kraliçe"dediğini duysamda duymamazlıktan gelmeye karar verdim.
Sonunda gerçek ailemi tanıdım.Nasıl mı gerçek olduğuna bu kadar eminim ? Çünkü onların yanında sanki dört bir yanımı sevgi kuşatıyor.Bu da iki yıldır benim ailem olduğunu söyleyen insanlarda olmayan bir şey.
Büyük bir sarılma-öpüşme-ağlama üçlüsünden sonra Mrs Granger -yani gerçek annem- Mr Granger -yani gerçek babam-'ı yanına alarak mutfağa bir şeyler hazırlamaya gitti.Hızla Potter'a döndüm.
"Mrs Granger bana çok benziyor ! " dedim heyecanla.
"Çok garip."dedi alaylı alaylı."Çünkü o kadın senin annen Granger ! Bana benzeyecek hali yok ya ! "
Draco'nun Ron'a dil çıkardığı gibi bende ona dil çıkarmak istedim ama kendimi çocuksu gösteremem.Çünkü o yaşadığı acılar sayesinde çok çabuk olgunlaşmış.Onun yanında çocuk gibi kalmak istemiyorum.Yani tabiki Potter ile kendimi bir çift olarak düşünmüyorum.Niye düşüneyim ki ? Ona aşık mıyım ben ? Yok daha neler.Potter ve ben mi ? Hayatta olmaz.Tamam aslında biraz olur.
Odam harikaymış.Her yerde kitap var Tanrım.Eski bende kitap okumaya bayılıyormuş sanırım.Kitaplar iyide aynı şeyleri kıyafetler için söyleyemeyeceğim.
Gözüme pembe kapaklı bir şey takıldı.İlerleyip kitaplıktan aldım.Bir fotoğraf albümüydü.İçinde annem ve babamla fotoğraflarım vardı.Hepsine tek tek uzunca baktım.Keşke hatırlayabilseydim.Acaba nasıl bir çocuktum ? Albümü kapatırken aradan bir fotoğraf düştü.Yavaşça yerden aldım.Fotoğrataki yüzler tanıdıktı.
Ben ve Potter.
Bir gün içinde iki bölüm yazdım :O Her neyse umarım beğenmişsinizdir.Bir daha ki bölümü anca haftaya yazabilirim.Kısalığı için özür dilerim.Yeni hikayem "Bir Slytherin'e Aşık Olmak" 'a bakarsanız çok sevinirim ^-^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who I Am ?
FanfictionSiz hiç,hiç kimseyi tanımadığınız bir güne uyandınız mı ? Kim olduğunuzu bilmediğiniz.Bir boşlukta yapayalnız dolaşıyormuş gibi hissettiniz mi ? Ben yaşadım.Bir gün uyandığımda zihnimde koca bir boşluk vardı. (Harry/Hermione )
