Sihirli bir şekilde 11 ve 13 nolu evin ortasından çıkan evde oturuyorduk.Hala açıklama yapmadı.Hayır anlamıyorum bu çocuğun anlama kıtlığı filan mı var ? Ben hemen cevap istiyorum.
Zihnimi okumuşcasına boğazını temizledi ve başladı.(SONUNDA ! )
"Sen bir büyücüsün.Annen ve baban Muggle'lar yani sihir dışı insanlar ama sen değilsin.Biz Hogwarts adındaki bir büyü okulunda tanıştık.Her neyse kısaca anlatıcam.Alnımdaki yarayı görüyor musun ? Bunu ailemi öldüren bir kara büyücüye borçluyum.Adı Lord Voldemort'tu.Beni defalarca öldürmeye çalıştı.En sonunda bundan iki yıl önce bir savaş patlak verdi.Adına "Hogwarts Savaşı" diyoruz.Senin ve bir çok kişinin yardımıyla onu yendim.Yok oldu.Onun müritleri yani Ölüm Yiyenlerden bir kaç kaçtı.Sonra sen kayboldun.İki ay boyunca her yerde seni aradık.Yapmadığımız büyü kalmadı ama yoktun işte sen gitmiştin.Daha sonra kendi kararınla gittiğini düşündüm.Bir gün kimden geldiğini bilmediğimiz bir mektup geldi bana.Şöyle yazıyordu ;
"O,kim olduğunu bilmiyor.Sizide bilmiyor.Onu bulamazsın.Pes et,Potter."
Yine aramaya başladık.Yine elimizde bir 0 vardı.İşte geçen hafta Percy geldi.Seni bulan adam.Bana seni bulduğunu ama gerçekten hiç bir şey hatırlamadığını söyledi.İşte hikaye burada bitiyor."
Ne diyeceğimi bilemiyorum.Hayır,size bir gün gelip hafızanızın kara büyücüler tarafından silindiği söylense ne yapardınız ? Ben gülerdim ama nedense şimdi gülemiyorum.
O sırada kapı güm diye açıldı.Bir kadın "kanı bozuklar,bulanıklar ceddimin evini kirletiyorlar."diye bağırmaya başladı.
"Oh,hayır."diye inledi Potter.İlk defa sesinde bir kızgınlık veya kavgacı bir ton yoktu.Demek ki istediği zaman düzgünce konuşabiliyormuş.Onun siniri bana ama neden ? Sonuçta anılarımı ben silmedim ya.
"HERMIONE ! " diye haykırdı kızıl bir çocuk ve üstüme atladı.
"Ron yapma ! " dedi Harry adının Ron olduğunu anladığım kızıl çocuğa.
"Pardon."deyip beni bıraktı çocuk.Yüzüme bakarken beni gerçekten özlediğini fark ettim.Belki de ben gerçekten sevilen bir insandım.
"Özür dilerim ama seni tanımıyorum." dedim mahcubiyetle.
"Ah,asıl ben özür dilerim kendimi tanıtmadım.Ben Ronald Weasley.Herkes bana Ron der.Senin en iyi arkadaşındım.Sen,ben ve Harry suç ortağıyızdır."deyip kıs kıs güldü.Gülüşü çok tatlıydı.Yakışıklıydı.Tamam bir Potter değildi ama fena da sayılmazdı.
"O zaman yeniden tanıştığımıza memnun oldum en iyi arkadaşım." deyip güldüm.Yan tarafta Harry'nin somurttuğunu görünce gülümsemem daha da büyüdü.Acaba beni kıskanıyor muydu ? Acaba geçmişte aramızda ne vardı ? Acaba bana olan kızgınlığının nedeni neydi ?
Sa dostlar.Alın size yeni bölüm.Okul zamanı fazla giremem haberiniz olsun.Lüten okuduysanız vote ve yorum bırakın.Niye bu kadar kısa bölüm yazdığımıda bilmiyorum.Ama beni bilen bilir uzun bölüm yazamıyorum -_-
Dip Not : Multi *-*
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who I Am ?
FanficSiz hiç,hiç kimseyi tanımadığınız bir güne uyandınız mı ? Kim olduğunuzu bilmediğiniz.Bir boşlukta yapayalnız dolaşıyormuş gibi hissettiniz mi ? Ben yaşadım.Bir gün uyandığımda zihnimde koca bir boşluk vardı. (Harry/Hermione )
