Who I Am ?

• Who I Am ? • Bölüm Beş

Ben ve Potter.

Elimdeki fotoğrafa baktım.Potter ile önceden yakın arkadaş olduğumuzu biliyorum ama neden sanki fazlası varmış gibi geliyor ? Neden hayatımda o kadar insan varken ben rüyamda onu gördüm ? Ona karşı neler hissediyordum ve daha da önemlisi şimdi ne hissediyorum ? 

"Granger ! Gitme vakti ! "diye bağırdı aşağı kattan.Sesiyle yerimden sıçradım.Ona sormalı mıydım ? Peki ya terslerse ? Kesinlikle terslerdi.O,beni hep terslerdi.Size karşı bu kadar nefret dolu birine karşı nasıl böyle bir çekim hissedersiniz ki ? Benimde ondan nefret etmem gerek ama bir türlü yapamıyorum.

Fotoğraı hızla çantamın içine koydum.Bugün soracağım başka bir şansım yok.

"Granger,annen ve baban burada onlarla kalmanı istiyorlar.Ben ise benimle vaftiz babamın evine geri dönmelisin diyorum.Tekrar büyüleri öğrenmen lazım.Ayrıca sen büyüyle hafızanı yitirdin ancak da büyüyle geri kazanabilirsin ama burada kalak istersen seni anlarım.Seçim senin Granger."

Onunla gitmemi istiyordu.Beni önemsiyordu.Eski benin onun hayatında büyük bir yere sahip olduğu tartışmasızdı.Belki de sırf eskisi gibi olmam için uğraşıyordu.Belkide yeni ben umrunda bile değildi.Zümrüt yeşili gözlerine baktığımda kalbimin yerinden çıkacak gibi atması,bana dokunduğunda vücuduma yayılan elektrik belkide umrunda değildi.

Ama ben yüzsüz ve gurursuz biriyim.Beni şimdiki halimle istemese bile ben onu bırakamam.Lanet olsun ki o uyuşturucu gibi ! Biliyorum bu çok klasik bir örnek oldu ama öyle.Her geçen gün seni kendine yavaş yavaş bağımlı yapıyor.Şimdi geçmişe ait bir şeyler bulmuşken pes edemem.Sanırım artık eskiden nasıl biri olduğumdan çok,eskiden Potter ile aramda ne olduğuyla  daha fazla ilgileniyorum.

"Anne,baba sizi 'yeniden' tanımak harikaydı ama kendimi burada kalarak tam olarak bulamam.Düzelemem.Bir parçam buradaydı ve onu aldım ama artık tüm parçaları bulup bunları birleştirmeliyim.Sanırım bu konuda da sadece Potter bana yardım edebilir."

"Aslında sana bir soru sormak isti-"

"Hayır."dedi kesin ve net bir şekilde.Eve doğru yola koyulmuşken kendimle kavga ettim ama sonunda şeytana uyup sormaya karar verdim ve tabiki o da her zamanki odunluğunu göstererek beni engelledi.

"Ama bu sahiden önemli ! " diyerek itiraz etmeye koyuldum.Ne olurdu bir dinlese ! 

"Bak,Granger.Ailene dediklerimin hepsi doğruydu ama bu senin her istediğini öğrenebilceğin anlamına gelmez.Senin ne merak ettiğin umrumda bile değil.Şu büyüleri öğren,hafızanı geri al daha sonrada ne yapmak istiyorsan onu yap ! Benim görevim bu kadar anla artık ! "

Sanki birisi kalbimi delik deşik etmil gibiydi.Acı,sadece fiziksel olmaz.Bu cevap bunun kanıtıydı.Günlerdir düşündüğüm şeyler ve hayal ettiklerim bir anda yıkılmıştı.Sözleri kalbimin derinklerinine indi ruhumu zedeledi.

Evin önüne geldiğimizde sonunda suskunluğumu fark etme zahmetinde bulundu.

"Hayret ilk defa sustuğunu görüyorum."dedi alayla.Ona dik dik baktım.Sadece baktım.Bir şey  söylemek için ağzını açtı ama sonra kapadı.Acaba ne diyecekti ? Kesin yine  alay ederdi.Başka ne diyebilirdi ki ? "Hey Granger ! Bugün çok güzel gözüküyorsun."diyecek hali yoktu.Ciddiyim böyle bir şeyi ne siz bekleyin ne de ben.Çünkü karlımızdaki adam bad boy'luktan bad odun'luğa geçmiş.

"Hoşgeldiniz.Kreacher harika yemekler yaptı.Herkes mutfakta sizi bekliyor."dedi Ginny biz içeri girer girmez.

O an bir fikir aklıma düşüverdi.Potter'a fotoğraf meselesini soramamış olabilirim ama beni tek tanıya o değildi ki.Ron'a sorabilirdim ama nedense içimden bir ses hemen gidip Potter'a yetiştireceği yönündeydi.Ginny ise bana güvenilir bir insan gibi gelmişti.O yüzden (Potter'ın kötü ve meraklı bakışları altında) onu salona götürdüm.

Fotoğrafı gösterdim ve sonunda saatlerdir kafamda dolaşan şeyleri söyledim.

"Ginny biliyorum bu fotoğraf iki yakın arkadaşında çekilebileceği türden bir şey ama acaba merak ediyorum da onun ve benim aramda bir şeyler var mıydı ? "

Sır verircesine bana doğru eğildi."Bak,Hermione.Harry bu konuyu konuşmamamız hakkında özellikle bizi uyardı ama ben ona da söylediğim gibi bence bilmeyi hak ediyorsun."Duraksadı."Sen ve Harry sevgiliydiniz.Hermione,sen onu o kadar çok seviyordun ki ! Harry,Cho Chang ile öpüştüğünde günlerce ağladın.O senin sonradan bir kız olduğunun farkına varsada tüm senelere yetecek kadar çok seviyordu seni.Sanırım artık senin eski Hermione olamayacağını düşündüğü için senden artık uzak duruyor.Onun için hala önemlisin ama.Sen fark etmiyor olabilirsin fakat her an gözü üzerinde yani senin bakmadığın zamanlarda."

Tamam,kabul etmeliyim bu kadar da aşk dolu bir cevap beklemiyordum.Her şeye rağmen tek bir cümle beynimin içinde yankılanıyordu ; "Sanırım artık senin eski Hermione olamayacağını düşündüğü için senden artık uzak duruyor."

Ben kendi düşüncelerimde boğulurken mutfaktan bağırışma sesleri gelmeye başladı.Sizin de tahmin edebileceğiniz gibi çoğu Ron ve Draco'ya aitti.Ginny'nin yüzündeki gülümseme soldu ve bembeyaz oldu.Sanki bunu beklermişçesine hızla mutfağa doğru ilerledi.

"BU SAÇMALIKTAN BAŞKA BİR ŞEY DEĞİL ! " diye haykırdı Ron.

"YETER ARTIK RON ! " diyerek araya girdi Harry.

"Merlinin sakalı,yine neler oluyor ? " Ginny hıızla Draco'nun tarafına geçip Ron'a düşmanca bakışlar atmaya başladı.

"SİZİN ŞU ÇOK GÜVENDİĞİNİZ ADAM ARTIK HADDİNİ AŞMAYA BAŞLADI ! " Ron Ginny'e adeta kükredi ama siz derken Potterıda araya katmayı unutmadı.

"Biri  neler olduğunu bizede anlatabilir mi ? " diyerek araya girdim tam Draco,Ron'a karşılık vermeye hazırlanırken.

Potter'ın gözleri bana çevrildi."Bu seninle ilgili Granger.Draco'nun senin hafızanı kaybetmenle ilgili çok ilginç bir teorisi var."

Şimdiye kadar yazdığım en uzun bölümdü sanırım.Hatam varsa affedin.Bir kaç bölüm sonra Harry'nin neden Herm'e böyle davrandığını öğreneceksiniz*yazar göz kırpıyor* Bir de lütfen eksiklerimi eleştirin.Her türlü eleştiriye açığım ^-^