"Hermione uyan ! "
Sesiyle gözlerimi aniden açtım.Güneş ışıkları gözümü yakıp bana kendimi vampir gibi hissettirirken o sırıtıyordu.
"Bu yaptığın insan haklarına aykırı,Potter !"
Hınzır hınzır sırıttı.
"Acaba bu da insan haklarına aykırı mı,Granger ? "
Eğilip sıcak dudaklarını benimkilere bastırdı.Dudakları boynuma inerken inlememek için kendimi zor tuttum.
Geri çekildi ve yüzüme dünyanın en değerli varlığıymışım gibi baktı.
"Aşağıda seni bekliyoruz." dedi en sonunda.Üstümü değiştirmem için beni yalnız bırakırken ona sahip olduğum için ne kadar şanslı olduğumu düşündüm.
"Merlin ! Hepiniz beni mi bekliyodunuz ?! "
Herkes -Ginny,Draco,Ron,Neville,Luna- mutfakta toplanmış,benim gelmemi bekliyorlardı.Kendimi evin yeni doğan ve her zaman uyuyan küçük bebekler gibi hissettim.
"Sana haberlerimiz var,Herm." Ginny,Ron ve Draco'nun ortasına oturmuştu.Her zaman ki harika gülümsemesini takınmış bana bakıyordu.
"Peki,neymiş bu haberler ? " dedim sandalyeye otururken.Bir anda herkes ciddileşti.Oda da büyük bir sessizlik oldu.Etrafta dolaşan gerilimi hissedebiliyordum.Sonunda Ron konuşmaya başladı.
"Bizim eski öğretmenimiz -şimdi ki Hogwarts müdiresi- Profesör McGonagall,kütüphanenin yasaklı bölümünde ki kitapları gözden geçirmeye karar vermiş.Çünkü orası Voldemort gibi kara büyücülerin güçlenme sebebi.Şans eseri bu kitabı bulmuş." Masanın ortasında duran yıpranmış kalın kitabı gösterdi.Kitabın duruşu bile ürperticiydi.Ron,devam ettirmesini istermiş gibi Harry'e baktı.Harry iç geçirdi ve daha öncede sık sık yaptığı gibi gözlerini gözlerime kenetledi.
"Bu kitapta bir çok büyünün etkisini kaldırmanın yolları var.Bazıları iksir,bazıları sadece sihir." Duraksadı.Hayatımda ilk defa onun bu kadar karmakarışık duygular içinde olduğunu gördüm.O,asla konuşmasını yarım bırakmazdı.Ama şimdi bırakmıştı işte.
"Ee ? " dedim onu konuşmaya teşvik etmek için.
Derin bir nefes aldı."Sana yapılan unutturma büyüsününde bir panzehiri var."
Neredeyse fısıldayarak söylemişti.Ama ben sanki çığlık atmışcasına duydum onu.Çünkü ağzından bu sözcüklerin çıkmasını istiyor ve bekliyordum.
Ama içimden bir ses bir şeyleri yanlış anladığımı fısıldıyordu.Kimsenin suratında benim suratımda olan zafer kazanmış gibi bir ifade yoktu.
"Bu iyi bir şey." Her zaman neşeli olan Ginny bile gülmüyordu."Değil mi ? "
Uzun süre kimse bana cevap vermedi.En sonunda Neville konuşmak için ağzını açtıysada cesaretini kaybedip susmayı tercih etti.
"Bu kitap yasaklı bölümdeydi,Granger.Sence neden olabilir ? " dedi Draco.Daha sonra cevap vermemi beklemeden konuşmaya devam etti."Bu kitaptaki tüm panzehirler tehlikeli,Granger.Ama senin ki belki de aralarındaki en tehlikelisi.Ve en acı vericisi."
"Bu iksiri farklı farklı onlarca kişi yapıp içmiş ama sadece iki tanesi hayatta kalmış.Diğerleri ya delirmiş yada acıdan dolayı oracıkta ölmüşler." diye fısıldadı Luna sır vermek istercesine.
"Ne kadar büyük bir acıdan bahsediyoruz ? " Alacağım cevaptan deli gibi korksamda bilmeliydim.
"Unuttuğun yıllarda ki yaşadığın tüm acıları, kayıpları,özlemleri,başarısızlıkları aynı anda yaşıyorsun." dedi Ginny.
Aniden Harry elimi tuttu."Aklından ne geçtiğini biliyorum.Denemek istiyorsun ve bunu neden yapmak istediğinide biliyorum.Hermione,seni bir kez kaybettim.Bir kez daha sonsuza kadar kaybedem.Ne için olursa olsun.Yaşayacağımız daha bir sürü an olacak.Benim hatıralarım ikimize de yeter." Gözleriyle yalvarıyordu sanki.
Ama düşüncem de bir değişiklik olmadı.Hayatımın sonuna kadar başka insanların,benim hatırlayamadığım anılarına bağlı yaşamak istemiyorum.O yüzden hiç tereddüte düşmeden cevap verdim.
"Sonucu ne olursa olsun yapacağım."
Selamlar.Uzun bir tıkanma sürecinden sonra saçma bir bölümle karşınızdayım.Bir sonra ki bölümleri planladım umarım yazıyada aktarabilirim.Her neyse okuduğunuz için teşekkürler ^^
ŞİMDİ OKUDUĞUN
Who I Am ?
FanfictionSiz hiç,hiç kimseyi tanımadığınız bir güne uyandınız mı ? Kim olduğunuzu bilmediğiniz.Bir boşlukta yapayalnız dolaşıyormuş gibi hissettiniz mi ? Ben yaşadım.Bir gün uyandığımda zihnimde koca bir boşluk vardı. (Harry/Hermione )
