" သခင္ေလး အခန္းထဲမွာ႐ွိပါတယ္ အေပၚတက္သြားလိုက္ပါသခင္ေလး chen "
အိမ္ေအာက္ဧည့္ခန္းကေန အေပၚထပ္ krisအခန္းကိုလွမး့္ၾကည့္လိုက္ေတာ့ တံခါးေသခ်ာမပိတ္ထားေစ့႐ုံေလးေစ့ထားသည္ ။
"ခဏေနရင္သြားလိုက္မယ္ ကြၽန္ေတာ္ ဒီမွာခဏထိုင္ခ်င္ေသးလို႔ "
မသက္သာသလိုၾကည့္ေနတဲ့ အိမ္ေတာ္ထိန္းခ်ာ ကိုျပံဳးျပလိုက္မိသည္ ။ အျပံဳးကပီျပင္လားမျပင္လားေတာ့မသိေပမယ့္ သူရင္ထဲ ေအာင့္သက္နာက်င္ေနရတာကိုေတာ့ ဘယ္သူမွမသိေစခ်င္တာမို႔ ။
အ႐ုိအေသေပးၿပီး အိမ္ေတာ္ထိန္းခ်ာ ထြက္သြားတာနဲ႔ ဧည့္ခန္းက ထိုင္ခံုေပၚေျချပစ္လက္ျပစ္ထိုင္ခ်မိကာ မ်က္လံုးေတြကိုသာမွိတ္ထားမိသည္ ။
Kris ကသူ႔ဘဝမွာမ႐ွိလို႔မျဖစ္တဲ့လူတစ္ေယာက္ဆိုတာ သူေနာက္က်မွသိခဲ့ရတဲ့အတြက္ ၊ စြန္႔ပစ္ခဲ့မိတဲ့အတြက္ ဒီလိုနာက်င္မႈကို အျပစ္ဒဏ္အေနနဲ႔ခံစားရတယ္ထင္ပါရဲ႕ ...
" အခန္းထဲမဝင္လာပဲ ဒီမွာဘာလုပ္ေနတာလဲ ? "
အသံၾကားလို႔ေခါင္းေထာင္ၾကည့္မိေတာ့ အရက္ခြက္ႏွစ္ခြက္ကိုင္ကာ ေလွကားေပၚကေန တစ္လွမ္းခ်င္းဆင္းလာတဲ့ kris ...လည္ပင္းက bow tie ပင္မျဖဳတ္ရေသး ေစ့စပ္ပြဲပူပူေႏြးေႏြးလုပ္ထားတဲ့ သတို႔သားေလာင္းမွန္းသိသာစြာ အစဥ္အလာမျပတ္ ေခ်ာေမာေနဆဲပင္ျဖစ္ပါသည္ ။
ဘယ္ေလာက္ေတာင္ေငးေမာေနမိမွန္းမသိ kris လက္ထဲကအရက္ခြက္ သူ႔ေ႐ွ႕ကဖန္စားပြဲျပင္ေပၚ ခ်လိုက္လို႔ အသံထြက္လာမွဘဲသတိဝင္ေတာ့သည္ ။
" လက္ထပ္ပြဲက ဘယ္ေတာ့လဲ ? "
" တည္ၿငိမ္လိုက္တာ Kimchen က သေဘာက်ဖို႔ေကာင္းေအာင္ "
စိုက္ၾကည့္မိတဲ့မ်က္ဝန္းကမ်က္ရည္ေတြေဝ့ဝဲေနတာကို kris ကအရသာခံသလိုတစ္ခ်က္ၾကည့္ကာ ခပ္မဲ့မဲ့မသိမသာျပံဳးရင္း လက္ထဲက အရက္ခြက္ကိုခပ္သာသာလႈပ္ကာ ႏႈတ္ခမ္းနားေတ့သည္ ။
YOU ARE READING
BELIEVE
FanfictionThe most beautiful line ; "But I Love You....." The most painful line ; "I Love You ,but..." cover photo by Xback- KHHK❤