"Ver elini al ömrümü."
"Ben kendimi bildim bileli seni sevdum."
"Ben Nazar'ı seviyrım."
İmkansızlıktan doğan bir aşk hikayesi...❤️
⚠️UYARI⚠ Kitap aşırı derecede klişe içerir ve cringe seviyenizi tavan yapar. Ne yazmışım diye okumuştum birkaç cümle o...
Cemil:Hadi Nazar Vedat Bey geldi daha fazla bekletme adamı.
Evet,Nazar'ın buradaki son günüydü.Artık Dağdevirenler evine veda zamanı gelmişti.Son kez oturdu yatağında,odasının her tarafına baktı,bir daha bu huzurlu odasını göremeyecekti belki de,penceresine baktı ve anılarıyla başbaşa kaldı...
-FLASHBACK-
Nazar ablasını teselli ederken Murat'ın pencereden ona baktığını gördü.
Nazar:Ula!
Koşarak pencerenin önüne gitti.
Murat:Bana bak!Sakın düşündüğümü yapma ha,sakın!Ah!
Ama artık çok geçti.Nazar,merdivenin uçlarını avuçlarıyla sıkıca kavramış ve Murat'la birlikte boşluğa bırakmıştı.Murat ise kurtulmak için merdivenden aşağıya atlamak zorunda kalmıştı...
-FLASHBACK SON-
Nazar dudağının ucuna bir gülücük yerleştirdi.Fakat güzel anılarıyla baş başayken Vedat'ın sesiyle kendine geldi.
Vedat: Hadi karıcım ağaç oldum burada.
Nazar: Geldim.
Nazar bavulları ile birlikte dışarı çıktı.
Vedat:Bavulları verebilirsin karıcığım.
Elini bavuluna uzattı.Nazar eline vurdu.
Nazar:Gerekmez,ben götürürüm.
Vedat sinirlenmişti ve sinirden ellerini sıkıyordu.Cemil Nazar'a sinirli bir bakış atınca bavulları Vedat'a verdi.Annesiyle ve ablasıyla vedalaştı.Sıra babasına gelmişti.Bir iş uğruna kızını satan babasına sinirli bir bakış attı,elini öptü ve gitti.Ailesiyle vedalaşırken gözyaşları gözlerine hücum etmişti.Göz kapaklarının arasında hepsini bir arada tutamamış ve yanağından aşağı süzülmesine izin vermişti.Fakat kimse onları gizlice izleyen kişiden haberdar değildi...
Acaba o kişi kim?😉
Düşüncelerinizi yoruma yazmayı,vote atmayı unutmazsanız çok mutlu olurum.😊
Hayal ederek okumak isteyenler için Nazar'ın kıyafeti;
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
